عنوان مقاله :
بررسي و مقايسه اثر 4 هفته تمرينات استقامتي با مصرف مكمل فلوكستين بر روي افسردگي و گيرندههاي بتا 1 آدرنرژيك قلبي در موشهاي نر افسرده نژاد ويستار رت
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation and comparison of endurance training with fluoxetine supplementation 4 weeks on depression and heart 1β adrenergic receptors in male Wistar rats
پديد آورندگان :
كوه نشين، بهزاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي , پيري، مقصود دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي , متين همايي، حسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي
كليدواژه :
تمرين استقامتي , گيرنده بتا 1 آدرنرژيك , آزمون fst
چكيده فارسي :
قرار گرفتن طولاني مدت در معرض اضطراب و افسردگي، ميوكارديوم را در معرض نارسايي قرار مي دهد. پيام هاي نروهورموني ناشي از افسردگي از راه گيرنده هاي بتا 1 آدرنرژيك به قلب مي رسند. هدف از انجام اين مطالعه بررسي و مقايسه اثر 4 هفته تمرينات استقامتي با داروي فلوكستين بر روي گيرنده هاي بتا 1 آدرنرژيك قلبي در موش هاي نژاد ويستار رت مي باشد.مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر تجربي مي باشد كه در آن 32 سر موش نر نژاد ويستار رت به طور تصادفي به چهار گروه مساوي تقسيم شدند، به هر كدام از رت هاي گروه هاي تمرين و مصرف مكمل فلوكستين، 0/8 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن lps درون صفاقي تزريق شد. گروه تمرين پروتكل 4 هفته اي دويدن روي تريدميل را به مدت 45 دقيقه در روز انجام دادند. به گروه فلوكستين روزانه 0/5 ميلي گرم فلوكستين خورانده شد.يافته ها: ميانگين تراكم گيرنده هاي بتا 1 آدرنرژيك قلبي در گروه تمرين نسبت به گروه افسرده به طور معناداري كمتر است (0/05>p ). ميانگين تراكم گيرنده هاي بتا 1 آدرنرژيك قلبي در گروه تمرين نسبت به گروه فلوكستين معنادار نمي باشد.بحث و نتيجه گيري: تمرين مي تواند از طريق كاهش علائم رفتاري افسردگي اثرات مفيد را ايجاد كند و با مهار افزايش تراكم گيرنده هاي بتا 1 آدرنرژيك قلبي، موجب كاهش تحريك سمپاتيكي قلب مي شود.
چكيده لاتين :
Background : Long-term exposure to anxiety and depression puts myocardium at risk of failure. Neurohormone Message caused be depression delivered to the heart by beta1 adrenoreceptor. The aim of this study was to survey and compare the effect of 4 weeks of endurance training with fluoxetine treatment on beta-adrenergic receptors in the male Wistar rat heart.
Materials and Methods: This research method is experimental. In this study، 24 male Wistar rats divided randomly into three groups. To each of the rats، exercise and supplementation group، fluoxetine 0.8 mg /kg of body weight LPS injected Intraperitoneal. Exercise group run for the 4-week on the treadmill at a speed of 20 meters per minute for 45 minutes each day. Fluoxetine group received 0.5 mg of oral fluoxetine. To prove the effects of LPS injection per and post FST test results analyzed using T-test for dependent samples. Pre and post-test FST data for each group using T-test at a significance level( α <0.05)، and cardiac receiver data were analyzed by one-way ANOVA.
Results: The mean density of beta-1 adrenergic receptors in the training group were significantly lower than the depressed group (P <0.05). The mean density of beta-1 adrenergic receptors in the training group were not significant in comparison to the fluoxetine group.
Conclusion: Endurance training can prevent a significant increase in the density of adrenergic beta-1 receptors in the heart of the depressed rats.