اثربخشي درمان فرا تشخيصي يكپارچه بر تنظيم شناختي هيجان بيماران قلبي - عروقي

Integrate Metacognition for cognitive emotional regulation in patients with cardiovascular disease

بيماران مبتلا به اختلالات قلبي عروقي، در تنظيم هيجان ها مشكل دارند و اين امر در درمان آنها تداخل ايجاد مي كند. درمان فراتشخيصي، درمان مبتني بر تنظيم هيجان است. هدف اصلي اين پژوهش، مطالعه اثربخشي اين درمان براي تنظيم هيجان بيماران قلبيعروقي است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري بود. جامعه آماري شامل كليه بيماران قلبي عروقي شهر خرم آباد لرستان بود. 66 بيمار به طور تصادفي در دو گروه كنترل و گروه مداخله (درمان فراتشخيصي يكپارچه) قرار گرفتند. براي گردآوري اطلاعات متغير تنظيم شناختي هيجان، از پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان گرانفسكي و همكاران، استفاده شد. براي تحليل داده ها از واريانس اندازه هاي تكراري (repeated measure anova)، استفاده گرديد.يافته ها: يافته هاي پژوهش حاكي از آن بود كه درمان فراتشخيصي يكپارچه در تنظيم شناختي هيجان موثر بوده و ميزان كيفيت زندگي بيماران را ارتقا بخشيده است. درمان فراشناختي بيشتر بر تمركز مثبت، ارزيابي مثبت و برنامه ريزي موثرتر بود و بر سرزنش خود، نشخوار فكري و فاجعه سازي كمترين اثر را داشت.بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش، درمان فراتشخيصي يكپارچه به طور اختصاصي بر ابعاد تنظيم هيجان كه تحت كنترل فرايندهاي سطح بالا بودند، بيش از فرايندهاي سطح پايين اثر داشت.

Background: Patients with cardiovascular disease have difficulty in emotional regulation، and this disability can interfere with their treatment. Metacognition therapy (MCT) is a psychological intervention based on emotional management. The purpose of research is to study theeffectiveness of MCT for dementia cognitive emotion regulation in patients with cardiovascular. Materials and Methods: The present study was a clinical trial with pre-test، post-test and follow-up. The statistical population included all cardiovascular patients in Khorramabad. Sixty-six patients were randomly assigned into control and intervention (Metacognition therapy) groups. The cognitive-emotional regulation variable was used for data collection by a Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (Garnefski & Kraaij). Repeated Measure ANOVA was used for data analysis. Results: The findings of the study indicated that Metacognitive therapy was effective in cognitive-emotional regulation (positive refocusing، positive reappraisal، refocus on planning) and not so effective in self-blame، focus on thought/rumination، and catastrophizing. Conclusion: Based on the findings of the research، Metacognitive therapy effects on cognitive dementia relate to top-down versus bottom-up processing in the brain.