بررسي فراواني نسبي شكستگي‌هاي فك و صورت در كليشه‌هاي سي تي اسكن موجود در اورژانس‌هاي شهيد صدوقي و شهيد رهنمون يزد در سال‌هاي 89 -86

Relative Frequency of Maxillofacial Fracture in CT-Scan Radiographs in Shahid Sadoghi and Shahid Rahnemoun Emergency Departments in Yazd from 2007 Till 2010

پيشرفت فناوري از يك طرف و افزايش توليد خودرو و موتور سيكلت از سوي ديگر آمار و ارقام شكستگي فك و صورت را در دنياي امروز بالا برده‌اند. صدمات ناحيه فك و صورت در اثر عوامل اتيولوژيك متعدد مانند تصادفات ناشي از نقليه موتوري، نزاع، سقوط و غيره ايجاد مي‌گردند. هدف از اين مطالعه بررسي فراواني نسبي شكستگي‌هاي فك و صورت در كليشه‌هاي سي تي اسكن موجود در اورژانس بيمارستان‌هاي شهيد صدوقي و شهيد رهنمون يزد در سال‌هاي 89 86 است.روش بررسي: اين مطالعه به صورت توصيفي گذشته نگر انجام شد و شامل بررسي پرونده‌هاي كليه بيماراني بود كه در طول دوره 4 ساله در بخش گوش و حلق و بيني و جراحي بيمارستان‌هاي شهيد صدوقي و شهيد رهنمون يزد بستري شده بودند. اطلاعات به دست آمده از پرونده بيماران و تصاوير CT Scan در پرسشنامه ثبت شد پس از حذف موارد تكراري تعداد 372 نفر بيمار مورد بررسي قرار گرفتند.نتايج: شايع‌ترين گروه سني در معرض تروما 29 - 20 سال(40%) بود و 86% بيماران مرد و 14% زن بودند و از ميان شكستگي‌ها منديبل(8/50%) در رده اول و اسكال 26/3 % در رده دوم قرار داشت. شايع‌ترين علت تروما تصادف(59%) و بيشترين تروما در سال 89(/32%) بود و بيشترين out come بهبود نسبي(46/4 %) و فوت نيز(0/8 %) بود.نتيجه‌گيري: عامل اتيولوژيك اصلي صدمات ناحيه فك و صورت در يزد همانند كشورهاي در حال توسعه حوادث ناشي از وسايل نقليه موتوري مي‌باشد.

Introduction: Technologic improvement and increased production of car and motorcycle have led to the increased incidence of maxillofacial trauma all around the world. Injuries of maxillofacial region include fractures of mandible, maxilla, zygoma, orbit and nasal bone, which is due to different etiologic factors such as motor vehicle accidents, quarreling, fall, and sport-related and work- related accidents. The Purpose of this study was to evaluate the frequency of maxillofacial fracture in CT-scan radiographs in Shahid Sadoghi and Shahid Rahnemon emergency departments in Yazd from 2007 till 2010. Methods: In this retrospective study we assessed the medical files of all patients with maxillofacial traumawho were admitted at Shahid Sadoughi and Shahid Rahnemoun hospitals in ENT and surgery wards during a 4-year period. The information from patients' medical file and CT scan radiographs were recorded. At last 372 patients were evaluated. Results: In this study the age of patients showed to be between 20 and 29. Eighty six and fourteen percent of patients were males and females, respectively. Among all fractures, mandible fracture was the most frequent one (50.8%). The most frequent etiologic factor was accident (59%) and the most frequent outcome was partial recovery (46.4%) and death was observed in 0.8% of individuals. Conclusion: Results of this study showed that the most frequent etiologic factor of trauma to maxillofacial region is motor vehicle accident similar to other developing countries