عنوان مقاله :
بررسي راديوگرافيك استئواسكلروز ايديوپاتيك در مراجعين به بخش راديولوژي دانشكده دندانپزشكي مشهد از آذر 1381 تا ارديبهشت 1383
عنوان به زبان ديگر :
Radiographic Evaluation of Idiopathic Osteosclerosis in Patients Referring to Mashhad Dental School from November 2002 to May 2004
پديد آورندگان :
ايماني مقدم، ماهرخ , اعتمادي سجادي، منا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني مشهد
كليدواژه :
استئواسكلروز ايديوپاتيك , ضايعات راديواپك , راديوگرافي پانوراميك
چكيده فارسي :
استئواسكلروز ايديوپاتيك از ضايعات راديواپك شايع استخوان فك است. اين ضايعه بدون علامت بوده و اغلب در راديوگرافي هاي مختلف به طور تصادفي كشف مي گردد. هدف از اين مطالعه بررسي خصوصيات راديوگرافيك استئواسكلروز ايديوپاتيك در استخوان هاي فكين در مراجعين به بخش راديولوژي دانشكده دندانپزشكي مشهد بود. روش بررسي : در اين مطالعه توصيفي تعداد 300 راديوگرافي پانوراميك متعلق به 125 مرد و 175 زن مراجعه كننده به بخش راديولوژي كه به دلايل مختلف تهيه شده بود، از نظر وجود استئواسكلروز ايديوپاتيك مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات مربوط به هر راديوگرافي شامل : محل ، تعداد، شكل و اندازه ضايعه، نوع ارتباط با دندان و دامنه دانسيته ضايعه ( ترابيكولار-كورتيكال) و نيز اطلاعات مربوط به سن ، جنس و سابقه ابتلاي به بيماريهاي سوء جذب گوارشي و نارسايي مزمن كليوي بيماران با استفاده از آزمون هاي مجذور كاي t-student , مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج : از كل راديوگرافي هاي مورد بررسي فقط در 27 بيمار ( 9% ) ، 40 مورد استئواسكلروز ايديوپاتيك به اشكال و اندازه هاي مختلف (2cm 1/09 > و > 2 cm 0/04 ) مشاهده شد كه اغلب حدودي مشخص ( 65% ) و دانسيته ترابيكولار ( 62/5 % ) داشتند. بيشتر ضايعات در فك پايين خصوصاً در ناحيه پرمولر دوم ( 47/5 % ) و مولر اول ( 42/5 % ) و اكثراً بدون ارتباط با دندان ( 57/5 % ) بودند. بيشترين فراواني اين ضايعات به ترتيب در دهه هاي سني دوم ( 29/6 % ) ، سوم و چهارم زندگي ( 25/9 % ) بود. نتيجه گيري : نتايج به دست آمده با مطالعات قبلي مشابهت داشت . به علاوه 1/3 از افراد مبتلا به استئواسكلروز ايديوپاتيك نارسايي مزمن كليوي نيز داشتند.
چكيده لاتين :
Idiopathic osteosclerosis is a common radiopaque lesion in the jaw bones, which is asymptomatic and usually detected accidentally in various radiographs. The purpose of this study was to determine the radiographic features of idiopathic osteosclerosis in the jawbones of patients referring to the maxillofacial radiology center of Mashhad Dental Faculty. Methods: In this descriptive study, panoramic radiographs of 300 patients ( 125 males, 175 females ) who had referred to the maxillofacial radiology department were evaluated for the presence of idiopathic osteosclerosis. The radiographic information included location, number, shape, size, relationship with teeth, pattern of density ( trabecular-cortical ) and demographic data ( age, sex ) and evidence of disease in the gastrointestinal tract and kidneys were also recorded . Then data was analyzed using chi-square and t-student test. Results : A total of 27 patients (9%), exhibited 40 foci of idiopathic osteosclerosis with different shapes and sizes (4 cm2 to 1/09 cm 2 ), most of which had well defined borders (65%) and trabecular density (62/5%) . The most common region for these lesions was in the mandible, especially in the second premolar (47/5%) and first molar (42/5%) regions and the majority had no connection to the teeth (57/5%). The lesions were most prevalent in the second decade of life (29/6%) followed by third and fourth decades. (25/9%) Conclusion: The results of this study were the same as that of previous similar studies. In addition, chronic renal failure was seen in 1/3 of patients with idiopathic osteosclerosis .
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد