طراحي و ايجاد برنامه كاربردي خود مراقبتي مبتني بر موبايل براي بيماران مبتلا به نارسايي قلب

Designing a Mobile-Based Self-Care Application for Patients with Heart Failure

بيماران مبتلا به نارسايي قلبي نشانه هاي ناتوان كننده اي را تجربه مي كنند كه باعث كاهش كيفيت زندگي مي شود، جهت كاهش نشانه ها، كاهش ميزان بستري و افزايش كيفيت زندگي، بيماران بايستي چندين روش خودمراقبتي را به كار گيرند. هدف اين مطالعه، طراحي و ايجاد برنامه كاربردي خودمراقبتي مبتني بر موبايل براي بيماران مبتلا به نارسايي قلب بود.روش: اين پژوهش از نوع توسعه ايكاربردي بود. ابتدا، پرسشنامه تنظيم شده جهت نيازسنجي اطلاعاتي و تعيين اقلام داده اي و قابليت هاي موردنياز برنامه كاربردي توسط 20 نفر متخصص شاغل در بيمارستان تخصصي قلب و عروق شهيد مدني تبريز تكميل گرديد. داده هاي به دست آمده تحليل شده و برنامه كاربردي موبايل بر پايه نتايج طراحي شد و در نهايت جهت ارزيابي قابليت استفاده و رضايت كاربران در اختيار ده نفر از مبتلايان به نارسايي قلب قرار گرفت.نتايج: پزشكان متخصص شركت كننده، اكثريت عناصر داده اي پرسشنامه نيازسنجي را ضروري تشخيص دادند. قابليت هاي اصلي برنامه كاربردي طراحي شده مواردي مانند اعلام هشدارهاي انجام پايش روزانه، زمان ملاقات پزشك، يادآور زمان مصرف دارو، افزايش فشارخون و ضربان قلب و وزن بودند. ارزيابي قابليت استفاده از برنامه كاربردي نشان داد كه بيماران برنامه كاربردي را با ميانگين امتياز 7/8 (از مجموع نه امتياز) در سطح خوب ارزيابي نمودند.نتيجه گيري: از برنامه هاي كاربردي خود مراقبتي مبتني بر موبايل مي توان جهت كمك به بيماران مبتلا به نارسايي قلب در مديريت بيماري و كسب مهارت هاي خود مراقبتي استفاده نمود.

Introduction: Patients with heart failure experience debilitating symptoms lowering their life quality. Patients must use several methods of self-care in order to reduce symptoms and the rate of hospitalization and to improve their quality of life. The main purpose of this study was to design and create a mobile-based self-care application for patients with heart failure. Methods: This was an applied developmental study. Initially, a questionnaire was prepared to assess information requierments, determine data elements and necessary capacities of the application. Then, 20 cardiologists working in Shahid Madany hospital, the specialty center of cardiovascular surgery affiliated to Tabriz University of Medical Sciences were asked to fill out the questionnaire. The obtained data were analysed and the application was developed accordingly. Finally, in order to evaluate its practical capability and patients’ satisfaction rate, it was used by 10 patients with heart failure. Results: The majority of data elements in the questionnaire were found necessary by the cardiologists. The main features of the designed application included alerts for daily monitoring, visit time and reminders of time of drug use, hypertention, increase of heart rate and weight gain. In evaluation of practical capability of the application by patients, it was evaluated in a good level with the mean score of 7.8 (out of 9). Conclusion: Mobile-based self-care applications can be used to help patients with heart failure to manage their disease and to obtain self-care skills.