تاثير آموزش راهبردهاي مقابله اي بر شدت علايم، كيفيت زندگي و علايم روان شناختي بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير

The Effectiveness of Coping Strategies Training on Symptom Severity, Quality of Life and Psychological Symptoms among Patients with Irritable Bowel Syndrome

انواعي از مداخلات روان شناختي به عنوان بخشي از درمان سندرم روده تحريك پذير (IBS) مورد توجه بوده است. با اين وجود، اثر بخشي آموزش راهبردهاي مقابله اي در درمان اين بيماري به خوبي شناخته نشده است. هدف اين مطالعه، بررسي اثربخشي آموزش راهبردهاي مقابله اي در درمان IBS بود. روش ها: در اين كارآزمايي باليني تصادفي كنترل شده، 46 بيمار مبتلا به IBS، كه بين سال هاي 1387 و 1388 به صورت پي در پي به بيمارستان نور اصفهان ارجاع شدند، انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه 24 نفره مداخله و دارونما تخصيص داده شدند. گروه مداخله علاوه بر درمان هاي طبي معمول، در 8 جلسه هفتگي 2 ساعته شامل آموزش راهبردهاي مقابله اي به صورت گروهي شركت كردند؛ در حالي كه در گروه دارونما علاوه بر درمان هاي طبي معمول، از روش توجه و پي گيري علايم در قالب 4 جلسه 90 دقيقه اي (هر دو هفته يك بار) استفاده شد. قبل و دو هفته پس از پايان مداخله شدت علايم، كيفيت زندگي، شدت اضطراب و افسردگي با استفاده از پرسش نامه هاي استاندارد ارزيابي شد؛ سپس داده هاي جمع آوري شده با استفاده از تحليل كواريانس آناليز شد. يافته ها: در تحليل كواريانس، تفاوت معني داري بين دو گروه مداخله و دارونما در شدت علايم IBS (F=9.15؛ P=0.004) مشاهده گرديد. همچنين نتايج، تفاوت معني داري در درصد پاسخ بيماران بين دو گروه نشان داد (P=0.001). گرچه يافته ها تفاوت معني داري بين دو گروه در سطوح افسردگي (F=0.8؛ P=0.376) و اضطراب (F=1.408؛ P=0.242) بعد از درمان نشان نداد اما در سطح كيفيت زندگي (F=3.131؛ P=0.084) گرايش به معني داري مشاهده شد. نتيجه گيري: تركيب آموزش راهبردهاي مقابله اي با درمان هاي معمول، به طور قابل توجهي در بهبود علايم بيماران مبتلا به IBS موثر مي باشد. با اين وجود، مطالعات بيشتر روي نمونه هاي بزرگ تر و با پي گيري طولاني تر پيشنهاد مي شود

Background: Various psychological interventions were considered as part of the treatments of irritable bowel syndrome. However, the effectiveness of coping strategies in improving symptoms of this disease remains unclear. The objective of this study was to assess the effects of coping strategies training in treatment of irritable bowel syndrome (IBS). Methods: In this randomized, placebo-controlled trial 46 consecutive patients with IBS were selected from referrals to Noor hospital, Isfahan from 2008 to 2009; they were randomly assigned to the intervention group or the placebo group (twenty four in the intervention group and twenty two in the placebo group). The intervention group received usual care plus a 8-weekly 2 hours group sessions of coping strategies training whereas the placebo group received usual care plus psychological placebo in four 90 minutes group sessions (bi-weekly). Severity of symptoms, quality of life, anxiety, and depression were evaluated before and two weeks after the intervention using standard questionnaires. Analysis of covariance was used to analyze the data. Findings: Covariance analysis showed significant differences between intervention and placebo groups in severity of IBS symptoms (F = 9.15, P = 0.004). Also the results indicated the significant difference in the percent of the response of patients between the two groups (P = 0.001). Although the findings showed no significant difference between two groups in the levels of depression (P = 0.376, F = 0.8) and anxiety (P = 0.242, F = 1.408) after treatment; quality of life (P = 0.084, F = 3.131) had a trend to be significant. Conclusion: The combination of coping strategies training with standard medical care has considerable effects in the improvement of IBS symptoms. Further studies with larger samples and long-term follow-up are warranted