مقايسه اثرات تزريق زيرجلدي و وريدي ترامادول قبل از برش جراحي در پيش گيري درد بعد از اعمال جراحي شكم

Comparing the Effect of Subcutaneous and Intravenous Tramadol Injection on Postoperative Pain

در مطالعات اخير به اثر تزريق ترامادول بر كاهش درد پس از عمل جراحي اشاره شده است. البته اين اثر مرد اختلاف است و موثرتر بودن تزريق موضعي يا وريدي نيز مورد بررسي قرار نگرفته است. در اين مطالعه به مقايسه اثرات تزريق زيرجلدي و وريدي ترامادول قبل از برش جراحي در كنترل درد بعد از جراحي شكم پرداختيم. روش ها: در اين كارآزمايي باليني تصادفي دو سويه كور، 75 نفر از بيماران 60-15 ساله كانديد اعمال جراحي شكمي در بيمارستان الزهراي (س) اصفهان در سه گروه مساوي تقسيم شدند. به بيماران گروه اول (تزريق زيرجلدي)، 5.1mg/kg ترامادول به صورت زيرجلدي در ناحيه برش جراحي و سرم فيزيولوژي به صورت وريدي، به بيماران گروه دوم (تزريق وريدي) 5.1mg/kg ترامادول به صورت وريدي و سرم فيزيولوژي در ناحيه برش جراحي و به گروه سوم (شاهد)، سرم فيزيولوژي به صورت زيرجلدي و وريدي (با حجم مساوي 10 cc) تزريق شد. ميزان درد در بيماران بلافاصله پس از عمل جراحي (در ريكاوري) و نيز 2، 4، 6 و 24 ساعت پس از عمل جراحي با استفاده از مقياس (VAS) Visual analog scale اندازه گيري و ثبت شد. يافته ها: ميانگين داروي مخدر مصرفي در گروه شاهد و گروه تزريق وريدي ترامادول به طور معني داري بيشتر از گروه تزريق زيرجلدي ترامادول بود (0.01>P). زمان درخواست اولين داروي مخدر مصرفي در گروه شاهد به طور معني داري كمتر از دو گروه ديگر بود (0.01>P) و بين دو گروه تزريق زيرجلدي و وريدي ترامادول تفاوت معني داري وجود نداشت. نتيجه گيري: در اين مطالعه، نه تنها اثر تزريق موضعي ترامادول در كاهش درد پس از اعمال جراحي شكم به اثبات رسيد، بلكه نشان داده شد كه اين روش استفاده از ترامادول، نسبت به تزريق وريدي، اثرات بهتري در كاهش درد پس از عمل دارد. ترامادول زيرجلدي به عنوان يكي از روش هاي كنترل درد بعد از عمل قابل استفاده است و نياز به مصرف داروي ضد درد پس از عمل جراحي را كاهش مي دهد.

Background: Recently it is suggested that local injection of tramadol can reduce postoperative pain; but it is controversial whether the intravenous injection is more perfect or subcutaneous. We conducted this study to compare the effect of these methods on postoperative pain. Methods: In a prospective randomized double blind clinical trial study, 75 patients undergoing abdominal surgery were allocated in three groups (n = 25). In group A (subcutaneous), 1.5 mg/kg tramadol was injected subcutaneously and normal saline was injected intravenous in an equal volume of 10 cc; in group B (intravenous) 1.5 mg/kg tramadol was injected intravenous and normal saline was injected subcutaneously in an equal volume of 10 cc; and in group C (control) normal saline was injected subcutaneously and intravenous in an volume of 10 cc. The drugs were injected before incision of surgery in all groups. The severity of postoperative pain after surgery was evaluated by visual analogue scale and the time of first opioid analgesic used and total analgesic dose taken during the postoperative period was recorded. Finding: The total dose of used opioid analgesic was significantly less in subcutaneously injected tramadol group (P < 0.01). The time of the first opioid analgesic consumption was significantly shorter in control group (P < 0.01). Conclusion: According to results of this study, subcutaneous and intravenous injection of tramadol can reduce postoperative pain; subcutaneous injection was more effective, of course. Therefore, subcutaneous tramadol is suggested for control of postoperative pain