بررسي مقايسه اي طول قدامي - خلفي كره چشم در بيماران مبتلا به ديابت دچار رتينوپاتي پروليفراتيو (PDR) و غير پروليفراتيو (NPDR)

Comparing the Axial Length of Eyes in Patients with Proliferative and Non-proliferative Diabetic Retinopathy

رتينوپاتي ديابتي به دليل تغييرات ايجاد شده در رگ هاي خوني پرده شبكيه رخ مي دهد. آسيب عروق خوني در شبكيه ممكن است باعث نشت مايع يا خون و يا رشد شاخه هاي عروقي شكننده و كلاف مانند شود و باعث تخريب شبكيه گردد؛ در نتيجه تصويري كه شبكيه به مغز مي فرستد، تار مي شود. نزديك به نيمي از افراد مبتلا به ديابت، داراي درجاتي از رتينوپاتي ديابتي هستند. اغلب مبتلايان به رتينوپاتي ديابتي، در آغاز تنها مشكلات خفيفي در زمينه بينايي خود احساس مي كنند؛ اما اين شرايط مي تواند بدتر شده، بينايي افراد را تهديد كند. اين پژوهش با هدف مقايسه طول قدامي - خلفي كره چشم در بيماران مبتلا به ديابت دچار رتينوپاتي پروليفراتيو و غير پروليفراتيو انجام شد. روش ها: در اين مطالعه مورد شاهدي، از بين بيماران مبتلا به ديابت تيپ II مراجعه كننده به بيمارستان فيض اصفهان، 130 بيمار كه مدت ابتلاي به ديابت در آن ها حداقل 15 سال بود، انتخاب شدند. ابتدا به وسيله فلوئورسئين آنژيوگرافي، نوع رتينوپاتي بيماران مشخص شد. سپس 50 بيمار دچار رتينوپاتي پروليفراتيو (PDR) و 50 بيمار دچار رتينوپاتي غيرپروليفراتيو (NPDR) از بين آنها انتخاب شدند و سپس به وسيله دستگاه IOL Master، طول قدامي - خلفي كره چشم در آن ها اندازه گيري و با هم مقايسه شد. اطلاعات مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS به وسيله آزمون هاي آماري X2و Student t آناليز شد. يافته ها: ميانگين طول قدامي - خلفي كره چشم در كل بيماران (هر دو چشم) 23.1±0.89 با حداقل 20.51 و حداكثر 27.19 ميلي متر بود. از نظر آماري تفاوت معني داري بين طول قدامي - خلفي كره چشم افراد مبتلا به رتينوپاتي پروليفراتيو (22.85±0.82 ميلي متر) و غيرپروليفراتيو 23.36±0.89) ميلي متر) داشت.(P=0.004) نتيجه گيري: ميانگين طول قدامي - خلفي كره چشم در بيماران مبتلا به رتينوپاتي پروليفراتيو و غيرپروليفراتيو متفاوت مي باشد. برخي عوامل و فاكتورهاي ديگر مانند بالا بودن فشار كره چشم، ميوپي، فشار خون، كلسترول و ... نيز ممكن است در اندازه قدامي - خلفي كره چشم تاثير داشته باشد كه اثر اين عوامل نيز بايستي در بررسي ها مد نظر قرار گيرد.

Background: Diabetic retinopathy occurs in the retina due to changes in blood vessels. It may cause fluid or blood leakage and fragile vascular bundles which make the sent image to the brain blurry. About half of patients with diabetes mellitus have some degrees of diabetic retinopathty. Most of the patients with diabetic retinopathy initially have mild problems in visual sense; but this situation could get worse and threaten the patients' visual power. This study aimed to compare axial length of eyes in patients suffering from proliferative and non-proliferative diabetic retinopathy. Methods: In this case-control study, from patients with type II diabetes admitted to Feyz Hospital in Isfahan, 130 patients with more than 15 years duration of diabetes, were selected. Fluorescein angiography initially was done to identify the type of retinopathy in the patients. Then, 50 patients with proliferative retinopathy (PDR) and 50 patients with non-proliferative retinopathy (NPDR) were selected among them and with the aid of IOL Master, their axial length of eyes were measurements. Data were analyzed using chi square and Student t tests via SPSS software. Finding: The mean axial length of eyes in patients (both eyes) was 23.1 ± 0.89 mm with a minimum of 20.51 and a maximum of 27.19 mm. A significant difference between the axial length of eyes in patients with proliferative (22.85 ± 0.82 mm) and non-proliferative (23.36 ± 0.89 mm) diabetic retinopathy was determined (P = 0.004). Conclusion: The mean axial length of eyes in patients with proliferative and non-proliferative retinopathy is different. Some factors such as increased intraocular pressure, myopia, hypertension, hypercholesterolemia, may also affect the axial length and the effect of these factors should also be considered in reviews.