اثر پيش گيري كننده كدو بر شاخص هاي ديابتي و هيستوپاتولوژي پانكراس در موش هاي صحرايي مبتلا شده به ديابت با آلوكسان

Preventive Effect of Pumpkin (Cucurbita Pepo L.) on Diabetic Index and Histopathology of Pancreas in Alloxan-Induced Diabetes in Rats

امروزه استفاده از گياهان دارويي رويكرد جديدي در كنترل بيماري ديابت است. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر پيش گيري دوزهاي مختلف پودر كدو بر روي سطوح گلوكز و انسولين خون و تغييرات بافتي پانكراس در موش هاي صحرايي مبتلا به ديابت بود. روش ها: در اين تحقيق، موش هاي صحرايي نر در محدوده وزني 220-180 گرم به صورت تصادفي به 4 دسته 7 تايي تقسيم شدند؛ گروه 1: افراد سالم، گروه 2: مبتلايان به ديابت، گروه 3: پيش گيري + دوز پايين پودر كدو (1 g/kg) و گروه 4: پيش گيري + دوز بالاي پودر كدو (2 g/kg) را شامل مي شدند. در گروه 3 و 4، موش هاي صحرايي سالم پس از 2 هفته تيمار با پودر كدو با تزريق آلوكسان (120 mg/kg) مبتلا به ديابت شده، دوباره در طول 4 هفته پودر كدو را به صورت روزانه از طريق گاواژ دريافت نمودند. قبل از تزريق آلوكسان و در انتهاي دوره از حيوانات خون گيري به عمل آمد. برش هاي پانكراس نيز تهيه شد و مورد بررسي ميكروسكوپي قرار گرفت. يافته ها: قبل از تزريق آلوكسان تفاوت معني داري در ميزان انسولين و گلوكز بين گروه ها ديده نشد، ولي داده ها نشان داد كه تيمار موش هاي مبتلا به ديابت با پودر كدو موجب كاهش معني دار ميزان گلوكز و افزايش معني دار ميزان انسولين نسبت به گروه مبتلا به ديابت گرديد. تفاوت معني داري بين عملكرد دوز بالا و پايين پودر كدو ديده نشد(P<0.05) . بررسي بافت شناسي بر روي نمونه هاي بافتي پانكراس نيز اين نتايج را تاييد نمود كه بر اين اساس، مصرف پودر كدو تاثير معني داري در افزايش ميانگين قطر جزاير لانگرهانس دارد. نتيجه گيري: بر اساس اين نتايج اثبات مي شود كه مصرف پودر كدو اثرات مطلوبي در پيش گيري از هايپرگليسمي و تغييرات بافتي پانكراس در جريان بيماري ديابت دارد.

Introduction: Nowadays, medicinal plants are novel therapeutic approaches in the treatment of diabetes. This study aimed at assessing preventive effect of different doses of Cucurbita pepo (Pumpkin) on blood glucose and insulin levels and pancreas tissue in rats with diabetes. Methods: In this experience male white Wistar rats were randomly divided into four groups of seven each: 1. normal group, 2. diabetic group, 3. preventive + low dose of pumpkin powder (1 g/kg) and 4. preventive + pumpkin powder (2g/kg). Groups 3 and 4 received pumpkin powder with gavage injection for 6 weeks, daily and were injected with alloxan (120 mg/kg) at the end of the second week. Fasting blood samples were collected before of injection of alloxan and at the end of experimental period. Pancreas tissue samples in all groups were collected to be microscopic investigated. Finding: There was no significant difference between the groups in level of fasting blood sugar and insulin before alloxan injection. The results indicated a significant decrease in fasting blood sugar and significant increase in insulin level in the treated groups with pumpkin powder compared to diabetic group. There was not any significant difference between function of the high and low dosages of pumpkin powder (P < 0.05). Histological studies of the pancreas tissue samples confirmed that on the base, the consumed pumpkin had significant effects on increasing the size of pancreatic islets. Conclusion: Based on these results, it is suggested that pumpkin powder consume has favorable effects in preventing hyperglycemia and the histopathological changes of pancreas in diabetes.