تاثير ميدازولام وريدي بر طول مدت بيهوشي اسپاينال با ليدوكائين

The Effect of Midazolam on the Duration on Lidocaine Interathecal Block

يكي از مشكلاتي كه همواره متخصصين بيهوشي در بلوك هاي اسپاينال با آن روبه رو هستند، افزايش مدت عمل جراحي بيش از حد تخمين زده شده مي باشد. در صورتي كه ميدازولام وريدي بتواند باعث افزايش مدت بلوك اينتراتكال ليدو كائين شود، در اين موارد راه گشا و باعث حل مشكل مي شود. روش ها: در يك مطالعه كارآزمايي باليني دو سو كور بالغين كانديد عمل جراحي الكتيو شكم و اندام هاي تحتاني گروه ASA I,II در دو گروه 18 نفره انتخاب و بررسي شدند. گروه ميدازولام mg/kg 0.03 ،2mg ميدازولام + µg/kg 1 فنتانيل (5 دقيقه پس از تجويز ميدازولام) و گروه شاهد به صورت2cc نرمال سالين + µg/kg 1 فنتانيل (5 دقيقه پس از تجويز نرمال سالين) تحت مداخله قرار گرفتند. بالاترين سطح بلوك حسي، طول مدت بلوك حسي، طول مدت بلوك حركتي و مدت ريكاوري اندازه گيري و ثبت گرديد. يافته ها: ميانگين مدت زمان بلوك حسي بين دو گروه تفاوت معني داري نداشت ولي ميانگين مدت زمان بلوك حركتي براي بيماران گروه ميدازولام 27.3 ± 82.9 بود كه به طور معني داري از گروه شاهد با 26.5 ± 59.1 دقيقه بيشتر بود p=0.01. ميانه سطح بلوك حسي براي گروه ميدازولام و گروه شاهد به ترتيب T8 و T10 بود و طبق آزمون ناپارامتري ميانه، ميانه سطح بلوك حسي در دو گروه تفاوت معني داري داشت p=0.02. ميانگين مدت زمان ماندن در ريكاوري در بيماران گروه ميدازولام 29.6 ± 116.1 دقيقه و در گروه شاهد 21.4 ± 87.8 دقيقه بود كه بطور معني داري در گروه ميدازولام بالاتر بوده است (p=0.002). نتيجه گيري: پژوهش حاضر نشان داد كه تزريق ميدازولام وريدي در بيهوشي اسپاينال با ليدوكائين باعث افزايش طول مدت بلوك حركتي بدون ايجاد عوارض جانبي (تهوع- استفراغ و ديسترس تنفسي)، افت هموديناميك و افت اشباع فشار خون شرياني بيشتر در بيماران مي شود.

Background: One of the issues anesthesia specialists permanently are faced with in spinal blocks is the prolongation of the surgery more what had been estimated. Provided that intravenous midazolam can increase duration of lidocaine interathecal block, it would solve the problem. Methods: This was a double-blind clinical trial study in which adults underwent elective abdominal surgery and lower extremities of ASA, I, II and studied in two 18-member groups. Midazolam group (0.03 mg/kg) underwent the intervention as Midazolam 2mg + fentanyl 1μg/kg (5 min after administration of midazolam) and the control group as normal saline 2cc + fentanyl 1μg/kg (5 min after administration of normal saline). The highest level of sensory block, duration of sensory block, duration of motor (movement) block and recovery duration were measured and documented. Finding: Mean duration of sensory block had no significant difference between the two groups; however, duration of motor block for the Midazolam group was 82.9 ± 27.3 minutes which significantly was more than control group with 59.1 ± 26.5 minutes (P = 0.01). The median of sensory block level for midazolam and control groups respectively were T8 and T10 and according to nonparametric median test, the median of sensory block level had a significant difference in the two groups (P = 0.02). The average duration of stay in the recovery, in the patients of midazolam group was 116.1 ± 29.6 minutes and in the control group also was 87.8 ± 24.1 minutes which significantly it was higher in midazolam group (P = 0.002). Conclusion: The present study indicated that intravenous midazolam injection in spinal anesthesia with lidocaine increased the duration of motor block without any side effects (nausea, vomiting and respiratory distress), and caused more hemodynamic and saturation loss of arterial blood pressure.