بررسي و مقايسه ديدگاه هاي پزشكان و پرستاران (بيمارستان الزهرا) در مورد چرخه ارتباط پزشك و پرستار

Assessment and compare of nurses and physicians views about Dr-nurse relationship cycle in Alzahra hospital

ارتباط به منزله مرگ و زندگي است، فرآيندي برگشت ناپذير، تعاملي و محتوايي كه در هيچ جاي اجتماع به اندازه محيط بيمارستان اين مساله واقعيت ندارد. از جمله مهم ترين روابط، رابطه ميان پزشك و پرستار است. اين ارتباط به نوعي محوري ترين ارتباط در علم پزشكي بوده، تعامل بين پزشك و بيمار مستلزم ايجاد رابطه مشاركتي و ارايه اطلاعات براي دستيابي به يك هدف مشترك درماني است. در ايران تحقيقات معدودي در ارتباط با سطح فعلي ارتباط پزشك و پرستار صورت گرفته است، در نتيجه به نظر مي رسد بررسي موانع ارتباطي ميان اين دو گروه امري ضروري است. روش ها: نوع مطالعه توصيفي- تحليلي در شش ماهه دوم سال 1388 در بيمارستان الزهراي (س) بود. جامعه هدف 80 پرستار و 80 پزشك بودند كه روش نمونه گيري براي هر دو گروه آسان بود و پرسشنامه هاي بي نام به صورت تصادفي بين آنان در زمان مراجعه محقق توزيع گرديد. پرسشنامه تهيه شده ابعاد مختلف اهداف طرح را مورد سوال قرار مي دهد. Content validity پرسشنامه توسط استاد راهنماي طرح به تاييد رسيد. بعد از انجام pilot با حداقل 30 پرسش نامه reliability به روشsplit half انجام شد. سوالات پرسشنامه به صورت طيف ليكرت بود و با آزمون آماري Mann-Whitney و chi-square تفسير شد. پرسشنامه ها با مراجعه به بيمارستان الزهرا و به صورت مصاحبه اي تكميل و جمع آوري شد. يافته ها: تمامي 160 نفر شركت كننده در طرح پرسشنامه ها را تكميل كردند، 50 درصد پزشكان با مانع ارتباطي همكاري نگرفتن از پرستاران در تجويز داروها مخالفت كرده بودند و در كل نسبت به پرستاران نظرات مخالف و كاملا مخالف بيشتر وجود داشت؛ بيشترين مخالفت با مانع ارتباطي اختلاف مذهبي و اعتقادي شد و در بقيه موارد پزشكان با موانع ذكر شده موافق بودند. هم پرستاران و هم پزشكان با موقيت هاي ارتباطي موافق و كاملا موافق بودند و مخالف و كاملا مخالف وجود نداشت. به طور نسبي، هر دو گروه با روش هاي مقابله با موانع ذكر شده موافق و كاملا موافق بودند. تفاوت معني داري بين نگرش پزشكان و پرستاران وجود داشت، ولي ارتباط معني دار بين نوع نگرش پزشكان و جنسيت آن ها وجود نداشت؛ نيز ارتباط معني داري بين نوع نگرش پرستاران و جنسيت آن ها وجود نداشت. همچنين بيشترين ميانگين نمره پاسخ ها هم از نظر پزشكان و هم از نظر پرستاران، مربوط به قسمت سوم پرسش نامه يعني روش هاي مقابله با موانع بود و اكثريت بر سر اين موضوع توافق نظر داشتند. نتيجه گيري: با توجه به اين كه مهارت هاي ارتباطي هم داراي زمينه گسترده مي باشد و هم داراي ارزش فراوان در بهبود سيستم سلامت است، به نظر مي رسد كه آموزش مهارت هاي ارتباطي را بايد، چه از طريق گنجاندن مباحث مهم مهارت هاي ارتباطي در سيستم آموزشي پزشكي و پرستاري و چه از طريق ايجاد كارگاه هايي براي تفهيم و انجام عملي مهارت هاي ارتباطي در سيستم، سلامت افزايش دهيم.

Background: Relationship constitutes of life and death that is irreversible, interactive and content that no place in the community except hospital environment. The most important relationship is the relationship between doctors and nurses. This kind of connection is the most central relationship of the medicine doctor-patient interaction involves creating collaborative relationships and provides information to achieve a common goal of treatment. Few studies in Iran in connection with the current level of communication between doctor and nurse have been done, so assessment of barriers of communication between these two groups is essential. Methods: Type: descriptive - analytical study, time and place: the second half of 1388 in Al-Zahra hospital, Target population: 80 nurses and 80 doctors. Sampling for both groups was convenient by anonymous questionnaire randomly between them that the researcher was distributed during the visit. Design of questionnaire will be questioned different aspects of our goals. Content validity questionnaire was approved by leader professor. After at least a pilot study with 30 questionnaires, reliability was performed by split half method. Questions were in likert span and interpreted by Mann-Whitney and chi-square tests. Questionnaires were completed and collected in Alzahra hospital. Finding: All 160 people participated in the project were completed the questionnaire, 50% of physicians were disagreed with the failure of the communication of nurses in prescribing drugs and in total opposition to have opposing views than nurses and more there is quite the opposite, most opposition has been communication barrier in differences religious belief almost for other physicians agree with the obstacles mentioned. Both nurses and physicians completely agree and agree with communication situations and oppose almost completely absent. Relatively both groups agree and agree completely about ways to deal with the obstacles mentioned above. There were Significant differences between the attitudes of doctors and nurses, but significant relationship does not exist between the type of attitude of doctors and their gender, also significant relationship does not exist between the attitude of nurses and their gender. The highest mean score of the answers of physicians and nurses was about the third part of the questionnaire, namely methods to deal with obstacles and the majority have consensus on this issue. Conclusion: Considering that communication skills are also having extensive background and great value in improving health systems, it seems that communication skills, both through the inclusion of the important subjects of communication skills in nursing and medical education system or by creating understanding and conducting workshops for practical communication skills in the health system can increase.