شماره ركورد :
1009493
عنوان مقاله :
ارزيابي شيوع كانال مزيوباكال دوم در مولر اول ماگزيلا با استفاده از دستگاه توموگرافي كامپيوتري با اشعه مخروطي در افراد مراجعه كننده به كلينيكهاي راديولوژي شهر اروميه از سال 1393 تا 1395
عنوان به زبان ديگر :
PREVALENCE OF SECOND MESIOBUCCAL CANAL IN MAXILLARY CANAL IN MAXILLARY FIRST MOLAR BY CONE BEAM COMPUTED TOMOGRAPHY IN PATIENTS REFERRED TO RADIOLOGY CENTERS OF URMIA IN 2011-2014
پديد آورندگان :
غزنوي، آيسان دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده دندانپزشكي - بخش راديولوژي دهان و فك وصورت , جعفري حيدرلو، محمد دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده دندانپزشكي - بخش بيماريهاي دهان و تشخيص , اسمعيلي مقدم، مازيار دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده دندانپزشكي - بخش ارتودنسي , ايل بيگي ديارجان، امير , عباس زاده، اكبر
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
520
تا صفحه :
528
كليدواژه :
پركردگي كانال ريشه , آماده سازي كانال ريشه , مولر , ماگزيلا , توموگرافي كامپيوتري با اشعه مخروطي , مورفولوژي
چكيده فارسي :
پيش‌زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسي شيوع كانال مزيو باكال دوم در مولر اول ماگزيلا با استفاده از توموگرافي كامپيوتري با اشعه مخروطي در بيماران مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي راديولوژي در شهر اروميه مي‌باشد. مواد و روش‌ كار: در اين مطالعه توصيفي مقطعي 167 تصوير CBCT از مولر اول ماگزيلا موردبررسي قرار گرفت. تصاوير با kVp=90 MA=12 وباوكسل سايز 0/2 ميلي‌متر در FOV=9*13cm كه آناتومي ماگزيلا را شامل شود، تهيه شد. تصاوير در مقطع اگزيال با slice thickness=1mm و interval=1mm از كف پالپ چمبر تا 4-5 ميلي‌متر پايين‌تر از CEJ دندان توسط 2 نفر مشاهده‌كننده (دو نفر راديولوژيست) مورد ارزيابي قرار گرفت. از آمار توصيفي و آمار تحليلي جهت آناليز استفاده گرديد. يافته‌ها: از بين جمعيت گروه موردمطالعه احتمال شيوع كانال مزيوباكال دوم در مولر اول ماگزيلا سمت چپ برابر با 9/88 درصد و در سمت راست 8/08 و در هر دو سمت 66/23 درصدمي باشد. بر اساس نتايج آزمون تي مستقل مي‌توان نتيجه گرفت كه بين دوطرفه بودن MB2 و جنسيت هيچ رابطه معناداري وجود ندارد. براي بررسي رابطه بين جنسيت و MB2 از آزمون t- student استفاده شده است كه جنسيت تأثيري بر MB2 ندارد. بحث و نتيجه‌گيري: باوجود محدوديت‌هاي اين مطالعه مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه حدود 41درصد دندان‌هاي مولر اول ماگزيلا داراي كانال مزيوباكال اضافي مي‌باشند. به‌طوركلي ريشه مزيوباكال در دندان‌هاي مولر داراي تنوع بالايي در ساختار كانال‌ها نسبت به ريشه‌هاي ديستو باكال و پالاتال مي‌باشد. به دليل شيوع كانال مزيوباكال دوم احتمال شكست درمان‌هاي اندودنتيكس بالاست كه استفاده از CBCT مي‌تواند كمك زيادي (به دليل غيرتهاجمي و دقيق بودن) در درمان اين دندان‌ها داشته باشد. وجود كانال مزيوباكال دوم و دوطرفه بودن آن ارتباطي با جنس بيماران ندارد
چكيده لاتين :
Background & Aims: The aim of this in vivo study was to determine the prevalence of the second mesiobuccal canal in the maxillary first molars of patients wh6 referred to the radiology clinics in Urmia using cone beam computed tomography. Materials & Methods: In this descriptive cross-sectional study, 167 CBCT images of the maxillary first molars (kVp=90, MA=12 and a voxel size = 0.2 mm FOV=9*13cm), which included maxillary anatomy, were evaluated by two expert observers (two radiologists). The images were evaluated at the axial plane reconstruction with 1 mm slice thickness and 1 mm interval from the pulp chamber floor of the tooth to 4-5 mm apical to the CEJ. Results: In the sample population, the prevalence of the maxillary first molar second mesiobuccal canal was estimated to be 9.88 %, 8.08% and 23.66% on the left, right, and both sides, respectively. Based on the independent t-test results, there was no significant association between the gender of the individuals or side of the teeth and prevalence of MB2. Conclusion: Despite the limitations of the current study, it could be concluded that, roughly, 41 percent of the maxillary first molars have an MB2 canal. We found no significant correlation between the gender of the individuals or the side of the teeth and occurrence of MB2. In general, the mesiobuccal root of the maxillary first molars has more variations in canal anatomy in comparison to the distobuccal and buccal roots. Relatively high prevalence of MB2 canal increases the probability of endodontic failures. Therefore, using the noninvasive CBCT imaging may contribute significantly to the treatment of maxillary molars due to its high precision.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
فايل PDF :
7449553
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
لينک به اين مدرک :
بازگشت