اثر تجويز نانوذره اكسيد روي بركاهش بروز درد نوروپاتيك حرارتي ناشي از تجويز حاد و مزمن پاكلي تاكسل در موش هاي سوري

EFFECT OF ADMINISTRATION OF NANO-ZINC OXIDE ON THERMAL HYPERALGESIA INDUCED BY ACUTE and CHRONIC TREATMENT OF PACLITAXEL IN MICE

پيش‌زمينه و هدف: مدارك متعددي دال بر اثر كاهش‌دهنده التهاب عصبي توسط نانو ذرات اكسيد روي (نانو اكسيد روي) در دست است كه با مكانيسم‌هاي برانگيخته‌شده توسط پاكلي تاكسل در تضاد مي‌باشند. در اين مطالعه اثر تجويز موضعي و تجويز داخل صفاقي نانو اكسيد روي بر درد حرارتي حاد و مزمن نوروپاتيك ناشي از پاكلي تاكسل در موش سوري مورد ارزيابي واقع شده است. مواد و روش‌ كار: موش‌هاي سوري نر بالغ (40-35 گرم) ابتدا به گروه‌هاي مطالعاتي حاد و مزمن تقسيم شدند. گروه‌هاي حاد، پاكلي تاكسل (20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تك‌دوز، i.p.) و نانواكسيد روي (100 و 500 ميكروگرم، كف پا) و گروه‌هاي مزمن، پاكلي تاكسل (4/5 ميلي‌گرم بر كيلوگرم، i.p.) به مدت 4 روز و نانو اكسيد روي (0.1، 1، 10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم، i.p.) را توأم دريافت كردند. گروه كنترل، پاكلي تاكسل (4/5 ميلي‌گرم بر كيلوگرم،.i.p) را به مدت 4 روز در هفته دريافت كردند. زمان تأخير تا پاسخ پس كشيدن پا از آب گرم (46 درجه سانتي‌گراد) و سرد (3-2 درجه سانتي‌گراد) پس از هر يك از درمان‌ها مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: پاكلي تاكسل در گروه درمان مزمن سبب پردردي حرارتي گرمايي و سرمايي شد، ولي در شرايط تجويز حاد فقط سبب القاي پردردي گرمايي شد. درمان با نانو اكسيد روي در شرايط مزمن سبب سركوب وابسته به دوز و معني‌دار پردردي گرمايي و سرمايي و همچنين سبب تخفيف پردردي گرمايي القا شده در شرايط درمان حاد با پاكلي تاكسل در موش‌ها شد. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه نانو اكسيد روي مي‌تواند هايپر آلجزياي نوروپاتيك حرارتي گرمايي القاء شده توسط مدل‌هاي حاد و مزمن القاشده توسط پاكلي تاكسل را كاهش دهد. اثربخشي درمان با نانو ذره اكسيد روي بر پردردي حرارتي القاشده توسط پاكلي تاكسل در هر دو مدل حاد و مزمن در موش‌ها مي‌تواند مدرك مفيدي براي انجام تحقيقات باليني متعاقب بر روي اين نانوذره باشد.

Background & Aims: Multiple evidences available about zinc oxide nanoparticles (nano-ZnO) ameliorative effects on neuroinflammation that worked in contrast to mechanisms activate with paclitaxel. In this study, effect of local and intraperitoneal application of nano-ZnO on paclitaxelinduced acute and chronic thermal hyperalgesia in mice was evaluated. Materials & Methods: Adult male mice (35-40 g) were divided into acute and chronic studies categories. Acute groups received paclitaxel (20 mg/kg, single dose, i.p.) and nano-ZnO (100 and 500 μg, intraplantar) with paclitaxel and Chronic groups received nano-ZnO (0.1, 1, 10, mg/kg, i.p.) and (4.5 mg/kg, i.p.) for 4 days. The control group received paclitaxel (4.5 mg/kg, i.p.) for 4 days. Paw withdrawal latency from hot (46ºC) and cold (2-3ºC) water was evaluated after each treatment. Results: Paclitaxel caused hot and cold thermal hyperalgesia in chronic regimen but only induced hot thermal hyperalgesia in acute treatment regimen. In mice, treatment with nano-ZnO significantly and dose-dependently suppressed cold and hot hyperalgesia induced by chronic paclitaxel treatment and also reduced hot thermal hyperalgesia in acute paclitaxel treated. Conclusion: The results indicate that nano-ZnO can reduce hot thermal neuropathic hyperalgesia induced by acute and chronic models of paclitaxel hyperalgesia. The efficacy of nano-ZnO treatment on acute and chronic models of paclitaxel-induced painful thermal hyperalgesia can provide useful evidence for further exploring in clinical researches on it.