رابطه جو سازماني با استرس‌ شغلي و آثار آن بر دبيران مدارس متوسطه

هدف اين پژوهش، بررسي رابطه جو سازماني با استرس‌شغلي دبيران و آثار آن بر دبيران مدارس متوسطه بود. اهداف ويژه عبارتند از: 1) تعيين رابطه جو سازماني با استرس‌شغلي دبيران، 2) تعيين رابطه جو سازماني با شاخص‌هاي استرس‌شغلي دبيران، 3) تعيين رابطه جو سازماني، و استرس‌شغلي با ويژگي‌هاي دموگرافيك دبيران. روش مطالعه، توصيفي از نوع همبستگي بود. براي ارزيابي متغيرها از پرسشنامه جو سازماني ليتوين و استرينجر، و پرسشنامه استرس‌شغلي كرياكو و ساتكليف استفاده شد. براي نمونه‌گيري از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي، متناسب با حجم جامعه‌ استفاده گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها و تعيين نوع رابطه بين متغيرهاي مورد پژوهش، اين آزمون‌ها به كار برده‌شد: ضريب همبستگي پيرسون براي تعيين رابطه بين متغيرهاي جو سازماني و استرس شغلي، آزمون t براي مقايسه ميانگين‌هاي دو گروه مستقل (زن و مرد) ، و تحليل واريانس يك راهه (ANOVA) براي مقايسه ساير گروه‌ها. نتايج پژوهش نشان داد كه: 1. بين جو سازماني و استرس‌شغلي رابطه معناداري وجود دارد، 2. در تعيين رابطه بين جو سازماني با شاخص‌هاي استرس‌شغلي، بيش‌ترين رابطه به شاخص مسائل مربوط به دانش‌آموزان ‌تعلق دارد، 3. رابطه بين شاخص‌هاي جو سازماني و استرس‌ شغلي معنادار است.