بررسي بازار كار دانش‌ آموختگان مقطع كارشناسي در دانشگاه‌هاي دولتي ايران

هدف از مطالعه حاضر، پيگيري و رديابي دانش آموختگان كارشناسي دانشگاه‌هاي شهيد چمران اهواز، لرستان و ايلام طي يك دوره پنج ساله بود.1 در اين مطالعه با بهره‌گيري از چارچوب نظري تجديد نظر شده نظريه وبر، توسط براون و اسكيس، رابطه آموزش دانشگاهي و نيازهاي بازار كار ايران بررسي گرديد. با استفاده از روش ميداني- توصيفي (رديابي) ديدگاه 1800 نفر از دانش‌آموختگان هر سه دانشگاه در گروه‌هاي آموزشي فني و مهندسي، علوم پايه، كشاورزي و دامپزشكي و علوم انساني كه طي سال‌هاي 1375 تا 1380 فارغ التحصيل شده بودند رديابي گرديد. نتايج به دست آمده نشان داد: اولاً مسأله اشتغال دانش آموختگان در كشور بحراني بوده است. ثانياً در زمينه مطابقت تجارب و برنامه آموزشي دوره هاي كارشناسي با نيازهاي موجود در بازار كار ناهماهنگي وجود داشته است. ثالثاً نتايج اين مطالعه، ديدگاه نظري براون و اسكيس (تجديد نظر شده وبر) را براي دستيابي به اشتغال در بازار كار ايران تأييد مي‌كند. لذا ضروري است دانشگاه‌ها در چهار زمينه اساسي «مهارت‌هاي روش‌شناسي و كارآفريني، مهارت‌هاي علمي، مهارت‌هاي ارتباطي و مهارت‌هاي اطلاع‌رساني» فعاليت‌هاي خود را متمركز سازند.