بررسي عوامل موثر بر ماندگاري سازماني نيروي انساني

يكي از مهم‌ترين وظايف مديريت منابع انساني سازمان‌ها، وظيفه حفظ و نگهداري نيروي انساني مي‌باشد. در اين راستا، نرخ ترك خدمت به‌عنوان يكي از شاخص‌هاي اصلي براي ارزيابي عملكرد مديريت منابع انساني، مورد استفاده قرار مي‌گيرد؛ و چنان‌چه در حد متعارف قرار داشته باشد، عملكرد مديريت در زمينه حفظ و نگهداري پرسنل، مطلوب قلمداد مي‌شود. اما روي ديگر سكه نيز مطرح است و آن اين‌كه پرسنلي كه در سازمان باقي مانده‌اند، براي ماندن چه دلايلي داشته‌اند. بدون شك ماندگاري سازماني پرسنل با هر نوع دليلي مطلوب مديريت سازمان نبوده و چنانچه، تركيب صحيحي از دلايل در اين زمينه وجود داشته باشد، مديريت سازمان مي‌تواند با خاطري آسوده به فعاليت‌هاي خود بپردازد. به عبارت ديگر، مي‌توان گفت كه هر اندازه عوامل انگيزشي، تأثير بيش‌تري بر ماندگاري سازماني پرسنل داشته باشند، عملكرد مديريت سازمان، مطلوب‌تر بوده است. در اين مقاله سه دسته عوامل انگيزشي (رضايت شغلي)، عوامل محيط داخلي سازمان و عوامل محيط خارجي سازمان به عنوان اصلي‌ترين عوامل مؤثر بر ماندگاري سازماني تعريف و مورد بررسي قرار گرفته‌اند. نتايج به‌دست آمده، نشان مي‌دهد كه عوامل محيط داخلي، محيط خارجي و انگيزشي از لحاظ تأثير گذاري بر ماندگاري افراد در سازمان، رده‌هاي اول تا سوم را به خود اختصاص داده‌اند. همچنين رابطه ميزان تأثير عوامل انگيزشي و تأثير عوامل محيط خارجي بر ماندگاري افراد از نوع معكوس است يعني هر چه تأثير عوامل انگيزشي كاهش مي‌يابد، تأثير عوامل محيط خارجي بر ماندگاري پرسنل افزايش مي‌يابد. مفهوم اين رابطه اين است كه بسياري از افرادي كه از كارشان ناراضي هستند، بواسطه فشار عوامل محيط خارجي در سازمان باقي مي‌مانند و اين به هيچ عنوان براي مديريت شركت مطلوب نخواهد بود. همچنين نتايج تحقيق نشان مي‌دهد عملكرد مديريت شركت در حفظ و نگهداري پرسنل مطلوب نبوده و لازم است، شيوه‌هايي جهت تأثير هر چه بيش‌تر عوامل انگيزشي به كار گرفته شود.