تعامل امام رضا عليه السلام و فرقه فطحيه

فرقه فطحيه كه قائل به امامت بزرگترين فرزند بازمانده امام صادق علني به نام عبد الله افطح بود، از فرق درون شيعي دوران امامت امام رضا ع به شمار مي رود. اين فرقه، خود به دسته هايي تقسيم شد و انشعاباتي يافت؛ از جمله اين كه شماري از فطحيان، كه دربردارنده فقهاي بزرگي بودند، بدون حذف امامت عبد الله افطح از سلسله امامان خويش، امامت امام كاظم ما را نيز پذيرفتند و به اين ترتيب امام رضا را به عنوان نهمين امام خود، پذيرا شدند كه مي توان گفت: ريشه اي ترين عقيده آنان اعتقاد به انتقال امامت از برادر به برادر بود. بررسي تعامل امام رضا ع و فرقه فطحبه با روش تاريخي و تحليلي موضوع اين نوشتار است. نتايج پژوهش درباره تعامل أمام و فطحيان حاكي از بازگشت برخي از فطحيان از عقيده خود است. امام در عين مبارزه با آنان، هدف خود از مبارزه را در واقع هدايتگري آنان مي دانست و در اين مسير تا حدود زيادي موفق شد.