بررسي چند مدل سياست فرهنگي در حوزه آموزش عالي (با تاكيد بر تجارب سياست فرهنگي در دانشگاه هاي اروپايي و ايالات متحده آمريكا)

A Review of Some Cultural Policy Models in the Field of Higher Education

زنده نگه داشتن فرهنگ عمومي به گونه اي كه قابليت رقابت در عرصه هاي بين المللي را داشته باشد، خود مبتني بر كيفيت نظام دانشگاهي و نظم دروني آن است. همچنين روزآمدكردن نظام ارزشي جامعه در چارچوب زماني و مكاني خاص آن، تا حدودي بستگي به نظام دانشگاهي، توليدات علمي و اشاعه آن در سطح كلان جامعه دارد . از دهه 1960 به بعد دانشگاه­ها در كنار انتقال دانش به دانشجويان، عهده دار توليد دانش و پژوهش و تحقيق در زمينه هاي علمي و اجتماعي نيز گرديده و عهده­دار مسئوليت­هاي اجتماعي در حوزه­هاي فرهنگي گرديدند. با توجه به اينكه تجارب كشورهاي موفق درزمينه فعاليت­هاي اجتماعي و فرهنگي در آموزش عالي، مي­تواند در ساماندهي موثرتر و كارآمدتر اين نوع فعاليت ها در نظام دانشگاهي كشور ما به خدمت گرفته شود مقاله­ي حاضر با هدف پاسخگويي به اين سوال انجام شده است كه نحوه سياست­ فرهنگي در دانشگاه هاي نمونه اين تحقيق چه قلمروهايي را دربرمي گيرند و چگونه سازماندهي مي شوند؟ براي انتخاب دانشگاه هاي نمونه، براساس فهرست رتبه بندي دانشگاه ها، سه دانشگاه استنفورد، شيكاگو و ييل از حوزه آمريكاي شمالي و كانادا و دو دانشگاه آكسفورد و منچستر از حوزه اروپا انتخاب شدند. برنامه هاي مورد اجرا در پنج دانشگاه در حوزه هاي فرهنگي، هنري،اجتماعي و عام المنفعه به تفصيل بررسي و گزارش شدند و در انتها پيشنهادات كاربردي محقق ارائه شده است.

Upholding general culture for international competition requires a qualified higher education system and an internally systematic order. Rather، by relying on higher education، scientific production and distribution it is possible to update social value system in a given time and space at social macro level. From 1960s onwards، besides their task of transferring knowledge، universities became involved in knowledge production and research in various scientific and social fields، and even grew as socially responsible entities in the cultural sphere. Considering the fruitful socio-cultural experiences of Higher education in foreign countries and their critical impact for our academic organization، the current article is determined to explore the modality of cultural policy، administration and scope adopted by the sample universities under study. Based on ranking criteria، we selected Stanford، Chicago and Yale universities from North America and Canada، and Oxford and Manchester universities from Europe. The academic programs in different fields of culture، arts، community and public welfare were examined for each university. The paper ends with some practical suggestions.