چند پيشنهاد سياستي در حوزۀ زبان فارسي

Recommended Policies in Realm of Persian Language

فارسي زبان ملي و رسمي ايران و از مهم ترين عناصر فرهنگي زندگي ايرانيان است. زبان و خط فارسي در عصر جديد با چند مسئله عمده روبروست. رواج نيافتن بسياري از واژه هاي نوساخته، پراكندگي رسم الخط، دشواري هاي مربوط به گسترش زبان فارسي در جهان، و اُفت مهارت هاي نگارشيِ ايرانيان ـ به ويژه نسل جوان ـ از مهم ترين مسائل زبان فارسي امروز است. براي برطرف ساختن اين مشكلات، چاره هايي انديشيده شده است كه از جمله آن ها تاسيس نهادهايي همچون فرهنگستان زبان و ادب فارسي و بنياد سعدي، و فعاليت هاي تصميم گيرندگان و پژوهندگان اين نهادها است. گرچه چاره انديشي ها تا حدودي موجب رفع بعضي مشكلات شده است، اما پاره اي ضعف ها و كاستي ها همچنان برجاست. سياست گذاري كمك مي كند كارهاي صورت گرفته ارزيابي شود، ضعف ها و مشكلات شناسايي و راهكارهاي تازه و كارآمد براي برطرف ساختن آن ها به سياست گذاران عرضه شود. در اين مقاله، چند راهكار سياستي كلي و ساده اما كليدي براي بعضي از مشكلات زبان فارسي در حوزه واژه گزيني، گسترش زبان فارسي، مهارت هاي نگارشي و دستور خط فارسي عرضه شده است.

The Persian Language is the official language of Islamic Republic of Iran. It is also one of major elements of Iranian culture. The Persian language is facing many challenges during modern world. The lack of distribution of new words which were made by National Academy of Persian Language and Literature among the ordinary peoples is main challenge. The writing skills also are depleted among Iran’s young generation. During recent decades، Persian Academy and Sa’adi Foundation were established. The main goal of these institutions refers to remove such problems and to enhance new strategies for expansion of Persian language in West Asia and all of the world. Still weaknesses and problems exist. This article is going to propose few policy recommendations to decision makers to remove problems and encourage peoples to be familiar more with pure Persian language advantages.