عنوان مقاله :
مدل روششناختي نظريهپردازي در علوم انساني اسلامي
پديد آورندگان :
كافي، مجيد پژوهشگاه حوزه و دانشگاه , جمشيديها، غلامرضا دانشگاه تهران - دانشكده علوم اجتماعي
كليدواژه :
تفسير موضوعي , تحليل محتوا , روش مبنا شناسي , مفهومپردازي باز , مفهومپردازي محوري , مفهومپردازي انتخابي
چكيده فارسي :
براي توليد علوم انساني اسلامي با هر رويكردي بايد از قرآن استفاده كرد. به خصوص رويكردهايي كه با توليد نظريه درصدد توليد علوم انساني اسلامي هستند، يعني توليد علم با استفاده از قرآن در مقام گردآوري، ساخت فرضيه، نظريهپردازي،... بيشتر نياز به استفاده از آيات قرآن دارند. اما با چه روشي ميتوان در مقام نظريهپردازي از قرآن استفاده كرد؟ به عبارت ديگر چگونه ميتوان از قرآن به نظريهپردازي نائل شد؟ مكانيسم و سازوكار نظريهپردازي از قرآن چيست؟ براي پاسخگويي به اين سؤال بين سه روش تفسير موضوعي، تحليل محتوا و مبنا شناسي تركيب كردهام و به مدل تركيبي روششناختي كه آن را «روش مبنا شناسي» (روش شناخت مباني جامعه) ناميدهام، دست يافتم. اين تحقيق درصدد است ضمن توضيح هر يك از اين سه روش، به مدلي تركيبي براي نظريهپردازي در مطالعات انساني ـ اسلامي از قرآن دست يابد.
عنوان نشريه :
روش شناسي علوم انساني
عنوان نشريه :
روش شناسي علوم انساني