سنجش سطح توسعه ي روستايي شهرستان هاي استان بوشهر با تأكيد بر برخي شاخص هاي اجتماعي

Measurement the level of rural development in Counties Bushehr Province With an emphasis on some social indicators

پژوهش حاضر كه با هدف سنجش سطح توسعه روستايي شهرستان ­هاي استان بوشهر انجام گرديد، يك پژوهش كاربردي است كه با بهره­گيري از روش ­هاي تصميم ­گيري چندشاخصه به انجام رسيده است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي و شيوه گردآوري اطلاعات از نوع كتابخانه­ايي و ابزار جمع ­آوري با توجه به اهداف پژوهش مبتني بر داده­ ها و اطلاعات جداول و فرم­هاي رايج آمارنامه سرشماري عمومي نفوس و مسكن (بويژه سالنامه­ آماري سال1390 استان بوشهر) بوده است. جامعه آماري پژوهش كل مناطق روستايي شهرستان­هاي استان بوشهر بوده است كه جهت سنجش سطح توسعه آن­ها، 48 مولفه در قالب 5 شاخص (زيربنايي،آموزشي، سياسي- اداري، بهداشتي- درماني و ارتباطي) از آمارنامه رسمي استان بوشهر استخراج و با استفاده از تكنيك­ تاپسيس فازي مورد بررسي قرار گرفت. تحليل يافته ­هاي پژوهش ضمن ترسيم يك فضاي منطقه ­ايي نابرابر در استان­ بوشهر و تخصيص ناعادلانه امكانات و خدمات روستايي، نشان داد كه در مجموع شاخص­ها، شهرستان­هاي بوشهر و كنگان داراي بالاترين ميزان توسعه و شهرستان­ هاي جم و دير پايين­ ترين ميزان توسعه روستايي را دارا بوده ­اند. در پايان نيز جهت رفع عدم تعادل در استان بوشهر و برقراري عدالت اجتماعي در مناطق روستايي شهرستان­هاي استان، پيشنهاداتي كاربردي ارائه گرديد و اولويت­هاي توسعه به تفكيك شهرستان تعيين گرديد.

present study was done to measurement the level of rural development in Bushehr province Is an applied research that has been done using methods Multi Attribute Decision Making. Research Methodology descriptive and analytical and the data gathering method documents and collect the purposes of the research data and information on population and housing census statistics tables and forms common(especially Statistical Yearbook 2011 Bushehr province).The study population was rural regions of the province to assess the level of their development, 48 elements in the form of 5 index (infrastructure, Educational, Political-administrative, Healthcare and communicational) official statistics extracted from Bushehr Province and was evaluated using fuzzy TOPSIS technique. The findings of research analysis outlining a regional space in Bushehr Province unequal and unfair allocation of resources and rural services, showed that overall indicators, the city of Bushehr, Kangan has the highest rate of development and the city of Jam and have had late lowest rural development. In the end, to resolve the imbalance in Bushehr and social justice in rural areas of the city, was to provide practical suggestions and determined development priorities with county separation.