كاربرد نظريه ي آنومي نهادي در ايران

Evaluation of Application of Institutional Anomie Theory in Iran

اين پژوهش به بررسي پيامدهاي تغييرات در سازوكارهاي جامعه و به‌ويژه نهادهاي اجتماعي مي‌پردازد كه تحت تأثير روندهاي تغييرات اجتماعي در ايران همچون مدرن شدن، صنعتي شدن، شهرنشيني، بوروكراتيك شدن و ... رخ داده‌اند و يكي از اين پيامدها آنومي نهادي است كه مورد بررسي اين مقاله است. در اين پژوهش، آنومي نهادي در ايران با رويكردي تاريخي و با استفاده ازروش تحليل ثانويه داده‌ها، اسناد تاريخي عمدتاً ثانويه و تحقيقات انجام شده در مورد برنامه‌هاي توسعه و آسيب‌هاي اجتماعي در ايران و نيز برخي پيمايشهاي ملي مورد تحليل قرار گرفته و با مفاهيم نظريه آنومي نهادي انطباق داده شده و همسانيهاي آن نشان داده شده‌است. نتايج نشان دهنده رشد فردگرايي، ماديگرايي، فرسايش سرمايه اجتماعي، سلطه نهاد سياست و اقتصاد بر تعادل نهادي قدرت و در نتيحه ناموزوني نهادي در ايران است.

Evaluation of Application of Institutional Anomie Theory in Iran This research studies the consequences of changes in the mechanisms of society and especially social institutions that have been affected by the trends of social change such as modernization, industrialization, urbanization, bureaucratization and etcetra in Iran. One of these consequences that was investigated in this article is the institutional anomie. In this research, institutional anomie in Iran have been analized with a historical approach and using of secondary analysis of data, mainly secondary historical documents and researches on development programs and social pathology as well as some national surveys in Iran, and comparison with concepts of institutional anomie theory and has been shown its incorporate. The results indicate the growth of individualism, materialism, the erosion of social capital, the domination of the institutions of politics and economics on the institutional balance of power and the institutional imbalance in Iran.