نقش متغيرهاي داخلي بر سياست گذاري هسته اي دولت يازدهم

The role of domestic variability in Model of the 11th Iranian Government policy making for Nuclear talks

پرسش اصلي اين مقاله عبارت است از اينكه متغيرهاي داخلي چه نقشي در سياست گذاري هسته اي دولت يازدهم داشته است؟ مبناي نظريِ تحقيق مبتني بر نظريه جيمز روزنا در تصميم گيري سياست خارجي است. وي معتقد است تغيير رفتار سياسي حكومت ها به مجموعه اي از عوامل پنج گانه شامل متغير شخصيت تصميم گيرنده، نقش و جايگاه تصميم گيرنده، ساختار حكومتي و متغيرهاي محيط داخلي و نظام بين الملل وابسته است. اينكه دولت يازدهم جمهوري اسلامي ايران تحت تاثير متغيرهاي داخلي با اتخاذ رويكرد تعاملي با دنيا، تغيير مذاكره كنندگان و چينش جديد نهادي، بستر دستيابي به توافق هسته اي را فراهم آورد، فرضيه اصلي تحقيق است. براي اطمينان از نتايج اين پژوهش، از طريق توزيع پرسشنامه ميان شماري از چهره هاي سياسي، دانشگاهي و رسانه اي اعتبارسنجي شد. اين افراد بيشترين مقاله يا اظهارنظر موافق يا مخالف را در جريان مذاكرات هسته اي داشته اند. خبرگان موضوع هسته اي، ميزان تاثير هريك از مولفه هاي تغيير مذاكره كنندگان، جابه جايي نهادي و سياست تعاملي دولت يازدهم و محيط داخلي و پيراموني را بيان مي كنند. تجزيه وتحليل، داده پرسشنامه ها، فرضيه پژوهش را تاييد مي كند.

This research is based on James N. Rosenau's hypothesis in foreign policy decision-making who believed that changing political behavior of the governments relies on the total of five variables: the decision maker characteristic، his part and position، government structure، inside the state variable and universal structure variable. The principle speculation of the research is that the Eleventh Government of Iran، under the influence of media and non-media general inner state variables within the systematic model ، by changing the delegation and interactive attitudes، and structural shift from National Security Council to the Foreign Ministry، provided the factors for achieving the nuclear deal (JCPOA). In order to be reassured about the after effects of the research، a questionnaire including 14 questions was designed and distributed among some of the political، academic and media experts; these people had the most articles and positive or negative comments on nuclear talks. The experts of the nuclear issues express the effect of each component of the negotiators، institutional movement، interactive policy of the Eleventh Government، and domestic and foreign environments. The analysis and data survey questionnaires confirmed the hypothesis of the research