بررسي پديدارشناسانه‌ دين از منظر جان دي كاپوتو

Phenomenological Study of Religion in John D. Kaputo

در اين مقاله قصد داريم به بررسي نظرات پديدارشناسانه‌ي كاپوتو در مورد دين بپردازيم. براي اين منظور در ابتدا با بنيان‌هاي نظري وي آشنا مي‌شويم كه مهمترين آن‌ها رويكرد پديدارشناسانه‌ي هايدگري، لويناسي مي‌باشد. او در رويكرد خود با قايل بودن به حذف هرگونه متافيزيك و به تبع آن مفاهيم مطلق‌انگار در حوزه‌ي مطالعات دين‌شناختي به دنبال سوژه‌زدايي از معرفت ديني است و براي اين مهم از رويكرد پديدارشناسانه‌ي لويناس و رويكرد آنتولوژيك هايدگر براي تقرب به هستي دين مدد مي‌جويد. در نهايت اين‌كه نبايستي رويكردهاي دين‌شناختي پسامتجدد را جداي از فلسفه‌هاي پسامتجدد سده‌ي اخير در نظر گرفت و اين‌كه اين حوزه تا چه اندازه در معرفت‌بخشي مطالعات ديني شخص موثر است وابسته‌ي با نسبتي است كه وي با پساتجدد و نظرات پيرامون آن برقرار مي‌كند و اين‌كه چنين رويكردهايي تا چه اندازه در مقام اثبات ادعاي خود برامده‌اند، وابسته به چنين نسبتي است و اصولا هم در چارچوب معرفت‌شناختي چنين نسبتي بايستي درك شود.

In this paper, we are intended to study the phenomenological comments of Kaputo about religion. Thus, we first review his theoretical concepts, the most important of which are phenomenological approach of Heidegger and Levinas. He, in his approach, claiming to the elimination of all forms of metaphysics and consequently absolute concepts in religion studies, in order to gain access to the entity of religion, seeks to remove the subject in religious knowledge and resorts to the Phenomenological approach of Levinas and Heidegger's ontological approach. Eventually, the fact that post-modern theological approaches should not be considered apart from post-modern philosophy of recent century, as well as the fact that this field highly gives insight to one's religious studies, correlate to his connection of post- modernism and related ideas, and also the extent to which these approaches prove their claims, is related to such proportions and it understood with frame of such relation.