عنوان مقاله :
بررسي قلمروهاي مفهومي «مشيت الهي»
پديد آورندگان :
زائري، قاسم دانشگاه تهران - دانشكده علوم اجتماعي - گروه جامعه شناسي , راغب، علي دانشگاه تهران - دانشكده علوم اجتماعي
كليدواژه :
جيامباتيستا ويكو , علم جديد , مشيت الهي , تفاسير ناهمگوني غايات , تفاسير انسان - گرايانه , تفاسير ماديگرايانه , جامعه شناسي
چكيده فارسي :
«علم جديد» ويكو به عنوان اولين صورت تمام عيار شناخت تجددي كه در ضمن وظيفه علم، تجدد و تحولات آن را نيز بر عهده دارد، مقدم بر «علم جامعه شناسي» و برخلاف آن داراي بنيانهاي ديني قدرتمندي است. برجستهترين نمود ديني اين علم در بحث «مشيّت الهي» است. اين مقاله به بررسي جهت گيريهاي تفسيري اصلي اختصاص دارد كه پيرامون بحث «مشيّت الهي» ويكو ميباشد و نشان ميدهد كه تاكنون سه سنت تفسيري قابل شناسايي است: نخست، تفاسير مبتني بر ناهمگوني غايات كه ضمن پذيرش بنياد الهياتي «مشيّت الهي» در فكر ويكو مسئله اصلي شان اين است كه چه نسبتي بين عملكرد مشيّت الهي و عملكرد انساني وجود دارد؛ دوم، تفاسير انسانگرايانه كه منشأ الهي بحث ويكو را رد ميكند و بدين ترتيب، در نگرشي ايدئاليستي مسئله اصليشان شناسايي بنيانهاي انسانگرايانۀ خلق مفهوم مشيّت از سوي ويكو است؛ و سوم، تفاسير ماديگرايانه كه ضمن ردّ وجه استعلايي و نيز ايدئاليستي مشيّت، ريشه هاي آن را در روندهاي اجتماعي و اقتصادي زمانۀ ويكو جستجو مي كنند. روش اين مقاله اسنادي است و مبتني بر بررسي كتاب علم جديد ويكو و آثار مفسران اصلي اوست
عنوان نشريه :
روش شناسي علوم انساني
عنوان نشريه :
روش شناسي علوم انساني