شماره ركورد :
1010183
عنوان مقاله :
بررسي آثار محيط زيستي گاز مشعل در ايران و اهميت آن در راستاي تعهدات كشور در توافق پاريس
عنوان به زبان ديگر :
A Study on Environmental Effects of Gas Flaring in Iran and its Role for the Country's Commitments in Paris Agreement
پديد آورندگان :
وهاب پور، امير پژوهشكدۀ علوم و فناوري انرژي شريف , شجاعي، محمد پژوهشكدۀ علوم و فناوري انرژي شريف , طهماسب زاده، محمد پژوهشكدۀ علوم و فناوري انرژي شريف , رسولي، فاطمه پژوهشكدۀ علوم و فناوري انرژي شريف
تعداد صفحه :
22
از صفحه :
133
تا صفحه :
154
كليدواژه :
گاز همراه نفت , گاز مشعل , آثار محيط زيستي , گازهاي گلخانه اي , دي اكسيد كربن , توافق نامۀ پاريس , COP21
چكيده فارسي :
يكي از سرچشمه هاي مهم توليد گازهاي گلخانه اي در ايران، سوزاندن گازهاي همراه نفت است كه زيان هاي اقتصادي و مشكلات محيط زيستي مختلفي به همراه دارد. در اين پژوهش زواياي مختلف آسيب گاز مشعل بر محيط زيست بررسي و تا حدي كه اطلاعات در دسترس اجازه مي دهد، جايگاه و وضعيت ايران نيز در مواجهه با اين معضل تبيين مي شود. همچنين، براي برآورد ميزان انتشار گازهاي آلاينده و گلخانه اي به نتايج يك روش شناسي دقيق اشاره شده كه براساس اطلاعات ماهواره اي از حجم گاز مشعل در مناطق نفت خيز ايران محاسبه شده است. نتايج حاكي از آن است كه ساليانه حدود 53 ميليون تن دي اكسيد كربن از طريق گاز مشعل در ايران منتشر مي شود. اين در حالي است كه ايران براساس توافق نامه پاريس (COP21) به كاهش 4 الي 8 درصدي گازهاي گلخانه اي متعهد است و اين ايجاب مي كند كه در كشور براي نيل به اين هدف با كمترين هزينه سياست گذاري صحيحي وجود داشته باشد. از آنجاكه گاز مشعل به تنهايي حدود 7٫4 درصد از ميزان انتشار دي اكسيد كربن كشور را به خود اختصاص داده است و حذف آن تقريباً تمام تعهدات غيرمشروط كشور را نيز در معاهده پاريس پوشش مي دهد، مي توان از ظرفيت هاي معاهده پاريس براي رفع اين مشكل بهره مناسبي گرفت.
چكيده لاتين :
Burning of associated petroleum gas، namely gas flaring، is considered one of the main sources of greenhouse gas emission in Iran، bringing about various economic and environmental problems. This research tries to shed a light on different aspects of environmental defects of gas flaring and explain Iran's situation in this regard. To be able to do so، a novel method for calculation of flared gas emissions is described in this paper. This method relies on flared gas volume estimations that are provided by satellite imaging. The results show that some 53 million tones of CO2 equivalent is released every year due to flaring in Iran. It should be noted that Iran is committed to reduce its greenhouse gas emission by 4 percent unconditional and 8 percent conditional due to Paris agreement (COP 21). This commitment requires powerful and wise policies that can guarantee its success with the minimum cost. Since gas flaring contributes to about 7.4 percent of Iran's total amount of greenhouse gas emissions، Iran can cover almost all of its commitments by eliminating gas flaring، for which Paris agreement provides suitable supports.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
مطالعات راهبردي جهاني شدن
فايل PDF :
7452449
عنوان نشريه :
مطالعات راهبردي جهاني شدن
لينک به اين مدرک :
بازگشت