بررسي حقوقي اثر نشوز زوجه در تحقق وكالت وي در ازدواج مجدد زوج

Studying of the Effect of Refusal of a Woman to Fulfill her Marital Duties on her Delegation Power of Attorney to Divorce in Status of Husband Remarriage

زوجه مي تواند ضمن عقد نكاح شرط كند، مرد با وجود او يا حتي پس از او همسر ديگري اختيار نكند و در صورت تخلف، زن وكيل در طلاق با حق توكيل به غير خواهد بود و مي تواند پس از اثبات تحقق شرط در دادگاه و صدور حكم نهايي خود را مطلقه كند. از همان آغاز، در دعاوي طلاق به درخواست زوجه كه مستند آن شرط عدم زوجيت بود دادگاه ها و دكترين حقوق، درباره ي ضمانت اجراي اين شرط و تفسير آن اختلاف نظر داشتند. برخي از قضات چنانچه علت ازدواج مجدد، تخلف زوجه از رابطه ي زوجيت و نشوز او باشد و زوج با اثبات عدم تمكين زوجه حكم ازدواج مجدد دريافت كند، زوجه را مستحق استفاده از وكالت در طلاق نمي شناسند، اما اغلب دادگاه ها صرف ازدواج مجدد بدون رضايت زوجه را موجب تحقق شرط مزبور دانسته اند. اين تشتت آراء سبب شد تا هيئت عمومي ديوان عالي كشور نظريه ي نخست را صادر نمود. از اين رو، اين پرسش مطرح مي شود كه آيا نظريه ي پذيرفته شده با مباني فقهي و حقوقي حاكم بر شرط، مطابقت دارد يا خير؟ در اين راستا اراده و قصد طرفين هنگام توافق بر شرط، با تفسير ديوان موافق است يا خير؟ راي حاضر گر چه در نگاه سطحي قابل دفاع است، اما تامل در مباني راي و متون فقهي بيانگر وجود اشكال اساسي در آن است. در اين مقاله، اين مهم به تفصيل بيان شده است.

Marriage contract would be conditioned by woman that man could not does remarriage while their marriage، and if he did so، she would have delegation power of attorney، and she could be sprated by proving this poviso in the court and its decision. There have been different ideas about divorce application by women on this matter in the courts and doctrine. Some judge bleive that if man remarriage is caused by of refusal of a woman to fulfill her marital duties and man is permitted to remarriage by proving this matter، she will not entitle to have this power; but most of courts belive that remarriage without woman consent، itself، causes to use of this power. Diverse theories on this matter caused to choose the fisrt idea by general council of justices of supreme court. Thus this questions have been raised that whether the chosen theory is couple whith legal and jurisprudential terms for proviso? an‎d so whther parties’ wills to determine the codition limits are according to supreme court’s interpretation? Although this decision is defendable in a superficial glace، studying the decision’s bases and Islamic jurisprudential texts show its fundamental problems. In this paper، this matter is described in detail.