اصالت بخشي به ارزشيابي فرايندمحور در تربيت ديني به جاي اتكا بر نتيجه محوري بر اساس آموزه هاي اسلامي

به كارگيري رويكرد معيوب در ارزشيابي تربيت ديني ميتواند به صدمه اي جبران ناپذير بر پيكرة تربيت ديني و انحراف جدي آن از اهداف قصد شده منجر شود. مسئله اساسي اين پژوهش آن است كه رويكرد ارزشيابي نتيجه محور رايج در تربيت ديني، با نظر به آيات قرآن مجيد و دلايل عقلي تا چه حد درست است وچه جايگزيني براي آن وجود دارد. در اين پژوهش علاوه بر استدلال هاي عقلي برگرفته از متون مرتبط، برخي آيات قرآن مجيد به عنوان سند متقن و اصيل اسلام با روش تحليل محتواي كيفي دسته بندي و واكاوي شد. چهار دسته از آيات قرآن كريم و برخي دلايل عقلي، نشان ميدهند كه به طور كلي و بدون در نظر گرفتن موارد خاص، ارزشيابي نتيجه محور از تربيت ديني با روح دين و هدف از تربيت ديني ناسازگار است . نتيجه آنكه ارزشيابي در نظام تربيت ديني بايد از سنجش نتايج (نتيجه محوري) به سمت ارزيابي فرايندها (فرآيندمحوري) معطوف گردد. ارزشيابي فرايندمحور نيز به معني بررسي و مراقبت از سلامت حركت فرايند ياددهي يادگيري در مسير صحيح تربيت ديني و نه بررسي فرايند نيل به نتيجه قصد شده درنظر گرفته شود.