زنان و تجربه ي احساسات مجازي (مطالعه ي كيفي چگونگي بروز و ابراز عواطف مجازي دختران شهر قم)

(Women and the experience of virtual emotions (Qualitative study of how girls express emotions in Qom city

فضاي مجازي بستري براي تعاملات و كنش هاي متقابل براي ابراز احساسات ميان كاربران و از جمله دختران است كه قابليت هاي متفاوتي را براي نقش ها و مناسبات اجتماعي آنها فراهم مي كند. بر همين اساس شناخت چگونگي شكل گيري اين تعاملات و ابراز احساسات مجازي مهم است. اين پژوهش با اتخاذ رويكرد كيفي و روش پديدارشناسي به توصيف چيستي و چگونگي تجربه ي زيسته ي احساسات مجازي دختران و فرآيند بروز و ابراز آن در فضاي مجازي مي پردازد. جامعه ي مطالعه شده شامل دختران شهر قم است كه حداقل چهار ساعت از شبانه روز را با فضاي مجازي سپري مي كنند و تحت عنوان كاربران پرمصرف تلقي مي شوند. داده ها از طريق نمونه گيري هدفمند و مصاحبه ي عميق با 15 نفر جمع آوري و با استفاده از روش تحليل پديدارشناسي شش مرحله اي مبتني بر روش ون مانن تحليل شد. تحليل داده ها نشان مي دهد كه تجربه ي زيست شده ي احساسات مجازي دختران در دو سطح ذهني و عيني شدن احساس شكل مي گيرد؛ به گونه اي كه دختران با ورود دختران به فضاي مجازي، به نوعي از فضاي واقعي جدا مي شوند و به صورت پنهاني و با تمايل به استفاده از مفاهيم و قالب هاي غير ديداري احساسات خود را در فضاي مجازي منتشر مي كنند. نتايج نشان داد، آنها با تصاوير و محتواي تبادل شده همذات پنداري مي كنند و چنان در فضاي شبكه غرق مي شوند كه با كنشگران ديگر احساس صميمت مي كنند و درونيات غيرقابل انتشار خود را براي ديگران افشا مي كنند. اين وضعيت براي آنها چنان است كه حتي بعد از ورود به فضاي واقعي احساس حضور در فضاي مجازي را دارند.

Cyberspace is a platform for interactions and interactions to express feelings among users، including girls، which provides different capabilities for their roles and social relationships. Accordingly، it is important to know how to form these interactions and express virtual feelings. This study، by adopting a qualitative approach and methodology of phenomenology، describes what is the nature of the virtual experience of girls' virtual emotions and the process of developing and expressing it in cyberspace. The studied population includes girls in Qom who spend at least four hours a day with virtual space and are considered to be high-income users. The data were collected through purposeful sampling and in-depth interview with 15 people and analyzed by using Van Manen's six-stage phenomenological analysis method. Data analysis shows that the virtual experience of girls' virtual emotions is formed on two levels of mental and objective thinking: girls، with the arrival of girls to the cyberspace، are somehow separated from the real space and are secretly and reluctant to use Non-visual concepts and templates release their feelings in cyberspace. The results showed that they are sympathetic to the images and content exchanged، and they are so drowned in the network of space that they feel empathy with other actors and reveal their indissoluble internalities to others. This situation for them is such that even after they enter the real space، they have the feeling of being in cyberspace.