تاثير نظريه ابصار ابن هيثم بر رواج پرسپكتيو خطي در نقاشي دوره رنسانس

The Effect of Ibn al-Haytham’s Vision Theory on the Prevalence of Linear Perspective in the Renaissance Painting

پرسپكتيو خطي اسلوبي جهت بازنمايي فضا فراهم مي كند كه با برخي قوانين علم ابصار ارتباط دارد. اين نوع از پرسپكتيو از سده پانزدهم م/ نهمه تحت تاثير نظريه ابصار ابن هيثم، در اروپا رواج يافته است. يافته هاي اين پژوهش با عنوان «تاثير نظريه ابصار ابن هيثم بر رواج پرسپكتيو خطي در نقاشي دوره رنسانس»، از دو جهت اين تاثير را نشان مي دهد: اول با ترجمه كتاب المناظر به زبان لاتين و آشنايي هنرمندان اروپايي با نظريه علمي ابن هيثم كه نحوه تشكيل تصوير در چشم را توضيح مي دهد؛ دوم با انتقال «اتاقك تاريك» ابن هيثم به اروپا و استفاده هنرمندان از آن به عنوان دستگاهي براي انتقال دقيق تصاوير بر روي بوم. به هررو در نتيجه آشنايي هنرمندان دوره رنسانس با نظريه ابصار ابن هيثم، كه از پيامدهاي آن رواج پرسپكتيو خطي است، به لحاظ علمي و فني اين امكان براي هنرمندان فراهم شد كه بتوانند وقايع را بر اساس نقطه تمركز ديد ناظر كه درواقع وارون مخروط بصري چشم اوست، ترسيم كنند.

Linear perspective provides a pattern to represent a space which relates to some of the rules of Vision Science. This type of perspective has become popular in Europe since 15th century on the basis of Ibn al- Haytham’s Vision Theory. According to a historical- Analytical research, the effects of this theory have been considered from two aspects: Firstly, the translation of the “Book of Optics” in Latin made it possible that European artists become familiar with Ibn al- Haytham’s Vision Theory. In this theory, he describes how image is created in the eye. Secondly, through transferring his dark room to Europe, the European artists were able to use it to transfer pictures exactly to the canvas. As a result of this acquaintance, linear perspective became prevalent in Europe. Moreover, it is technically and scientifically possible for artists to make pictures on the basis of the focus point of the observer, which is in fact his inverted vision cone.