تحليلي بر برنامه هاي درسي نظام آموزش عالي در افزايش جامعه پذيري سياسي دانشجويان(مطالعه موردي، دانشجويان علوم سياسي دانشگاه شيراز)

جامعه پذيري سياسي فرايندي مستمر و پويا است كه براساس آن، نهادهاي اوليه و ثانويه در مراحل مختلف زندگي بر گرايش ها و ديدگاه هاي سياسي شخص اثر م يگذارند و در تصميم گيري ها ي مربوط به حوزه سياست، عامل كم و بيش تعيين كننده اي به شمار ميرود. بستر اصلي و مناسب مطالعه جامعه پذيري سياسي، فرهنگ سياسي آن جامعه است لذا جهت گيري هاي فرد به سياست مي تواند تا حد زيادي از شخصيت وي و فرهنگي كه بر او سلطه دارد، ناشي شود.در اين راستا هدف از پژوهش حاضر” تحليلي بر برنامه هاي درسي نظام آموزش عالي در افزايش جامعه پذيري سياسي دانشجويان علوم سياسي دانشگاه شيراز » است. پارادايم حاكم بر پژوهش پارادايمي تركيبي است. ابزار گرد آوري داد ه ها پرسشنامه محقق ساخته مشتمل برسوالات بسته و باز است. جامعه مورد بررسي دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد رشته علوم سياسي دانشگاه شيراز مي باشد (180=N )كه از طريق جدول مورگان حجم نمونه 118 نفر تخمين زده شد. نرم افزار مورد استفاده در بخش كمي spss و در بخش كيفي از نرم افزار تحليل داده هاي كيفي NVivo استفاده شد.يافته ها حاكي از آن است كه برنامه هاي درسي رشته علوم سياسي بيشتر بر القاي مفاهيم " افزايش حس وفاداري نسبت به نظام" و " چگونگي نحوه ارتباط دانشجويان با نهادهاي سياسي" تاكيد داشته و مفاهيمي مانند " جهت گيري وابستگي حزبي " و " نظم دهي به رفتار سياسي" كمتر مورد توجه بوده است.