ارائه الگوي راهبردي اداره امور كشاورزي از طريق تدوين تجارب نظام جمهوري اسلامي ايران بر اساس گفتمان ولايت‌ فقيه و قانون اساسي

نقش حسّاس و اساسي كشاورزي در امنيت غذايي و ملّي و توليد درآمد ناخالص كشور و نقش حياتي اين درآمد در بيلان بودجه‌اي، باعث شده است تا متصديان سياست‌گذاري كشور نسبت به بخش كشاورزي توجّه ويژه‌اي را اعمال نمايند.هدف از اين تحقيق، دستيابي به الگويي مدون و راهبردي است كه بتواند اداره امور كشاورزي كشور را از طريق تدوين تجارب نظام جمهوري اسلامي ايران بر اساس گفتمان ولايت‌فقيه و قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران را تأمين نمايد. اين تحقيق كه از نوع كيفي است، به دنبال آن است تا با استفاده از روش داده بنياد به اين سؤال اصلي كه الگوي راهبردي مدوّن در حوزه «اداره امور كشاورزي» بر اساس گفتمان ولايت‌فقيه و قانون اساسي در جمهوري اسلامي چيست؟ پاسخ دهد. در اين راستا نمونه‌اي متشكل از 24 نفر از خبرگان و صاحب‌نظران ارشد بخش كشاورزي در انتخابي هدفمند مورد مصاحبه عميق قرار گرفته و داده‌هاي گردآوري شده بر اساس نظريه داده بنياد بعد از تبديل به كد، مفهوم و مقولات در قالب عوامل علّي، محوري ، زمينه اي ، واسطه اي، الزامات راهبردي و پيامدها، دسته بندي شده كه با درنظر گرفتن ملاحظاتي چند به منظور كسب روايي و پايايي، با رسيدن به كفايت تئوريك ، الگوي پارادايمي پياده سازي اداره امور كشاورزي به دست آمد.يافته هاي حاصل از تحقيق بيانگر اين مسئله است كه اداره امور كشاورزي، بايد بر اساس حفظ منابع پايه كشاورزي و توسعه پايدار كشاورزي بايد در راس امور مهّم كشور قرار گيرد.