همگرايي حقوق محيط زيست و حقوق بشر؛ با نگاهي به فقه اسلامي

The Convergence of Environmental Law and Human Rights; Whit an Attitude to Islamic Law

رابطه بين حقوق بشر و حفاظت از محيط زيست در حقوق بين­ الملل موضوع چندان ساده و آشكاري نيست؛ اگرچه ارتباط حقوق محيط زيست و حقوق بشر و پيامدهاي مباحث محيط زيست بر بسياري از حق­ هاي بشري غيرقابل انكار است. در بروز برخورد و همپوشاني حوزه ­هاي مشترك اين دو، همسو يا معارض پنداشتن حقوق بشر و محيط زيست، در شناسايي ارجحيت­ ها بسيار راهگشاست. با بررسي­ هاي انجام شده ملاحظه مي­گردد كه نگاه قرآن به طبيعت، نگاهي كاملاً متفاوت از ساير اديان و نظام ­هاي حقوقي است و حق انسان بر زمين، در برخي موارد كه با محيط زيست در تعارض قرار مي­گيرد محدود مي­ شود. از آنجا كه تأمل و توجه به طبيعت از آيات قرآن مجيد و تمامي آموزه ­هاي اسلام قابل استنباط مي­باشد، بدين روي همگرايي حقوق محيط زيست و حقوق بشر از منظر اسلام امري پذيرفته ­شده است.

Describing the quality of relationship between human rights and environmental protection in international law is far from simplicity and clearness. Nevertheless, the connectionbetweenenvironmental law and human rights and environment’s influences on many rights of human beings are undeniable.Consistent or inconsistent understanding of human rights and environment, is very useful for identifying priorities in conflicts or overlaps of common areas between these two fields.But it could be argue that the Qur'an’s look to environment is completely distinguishable from other religions and legal systems.So as, human rights are limited on the ground that they are in conflict with the environment.Since the thinking andattention to environmentalare inferred in Quran verses and all the teachings of Islam,So the convergence of environmental law and human rights from an Islamic perspective is accepted.