برنامه هاي عمل ده ساله سازمان همكاري اسلامي، صلح و امنيت بين المللي

Ten Year Programs Actions of the Organization of Islamic Cooperation and International Peace and Security

در سال­ه اي آغازين قرن حاضر، سازمان همكاري اسلامي در پاسخ به چالش­هاي سياسي، اقتصادي، فرهنگي و مذهبي موجود در ميان امت اسلامي و در روابط با جامعه بين ­المللي دو برنامه عمل ده­ ساله تنظيم كرده است تا دولت­ هاي عضو به آنها عمل كنند. برنامه عمل اول در سال 2015 پايان يافت و برنامه عمل دوم از 2016 تا 2025 پيش­ بيني شده است. مقاله حاضر، به هدف بررسي تأثير دو برنامه عمل ده­­ساله بر صلح و امنيت بين ­المللي و منطقه­ اي به اين نتيجه مي­رسد كه اين برنامه­ ها نمود و جلوه­ ي همگامي سازمان همكاري اسلامي با اهداف و اصول ملل متحد است و مي­ توان آنها را گامي در جهت ايجاد صلح­ ميان دولت­ هاي عضو سازمان دانست. اما از منظر صلح منفي و فقدان جنگ، سازمان همكاري در حل بحران ­هاي منطقه ­اي موفق نبوده و حتي زمينه مداخله و نفوذ قدرت ­هاي بزرگ را فراهم كرده است. تشديد اختلاف ميان دولت ­هاي پرنفوذ و مؤثر اين سازمان، به تضعيف بيشترِ آن خواهد انجاميد.

At the early years of the new millennium, the Organization of Islamic Cooperation (OIC) has ratified two ten programs of action in order to meet political, economic, cultural and religious challenges in the Muslim nation and its relation with the international community. First ten-year program of action (TYPOA) terminated at 2015 and second ten program has been approved for 2016 to 2025. This article aims to present the effect of these two TYPOA of OIC on international and regional peace and security. It concluded that these programs are considered as steps of OIC towards UN purposes and principles and also it can be added as a kind of peace building process in the OIC member states. From the view point of negative peace, OIC not only was not successful to settle regional conflicts, but it prepared the intervention of great powers in the region. Increasing the disputes between more effective Islamic states lead to more weakness of the Organization of Islamic Cooperation