ارزيابي شاخص هاي كالبدي مسكن با رويكرد توسعه پايدار (مطالعه موردي: مناطق 2و4 شهر تبريز)

Evaluation of Housing Physical Indicators Using Sustainable Development Approach (Case Study: Tabriz 2nd and 4th regions)

در شهرهاي امروزي، مسكن بخش بزرگي از كاربري هاي شهري را به خود اختصاص داده است، همچنين مصرف كننده بخش زيادي از انرژي و منابع وارد شده به شهرها نيز مي باشد. بر اين اساس پايداري مسكن گامي مهم در دست يابي به توسعه پايدار شهري قلمداد مي شود. در پژوهش حاضر با رويكرد توصيفي تحليلي با هدف ارزيابي شاخص هاي پايداري كالبدي مسكن در دو منطقه 2و4 شهر تبريز با استفاده از مدل AHPفازي در نرم افزار GIS،اقدام به ارزيابي هركدام از معيارهاي پايداري كالبدي به صورت انفرادي گرديد. با تشكيل ماتريس مقايسه زوجي، وزن هركدام از معيارها به دست آمد و سپس با تلفيق نهايي معيارها براساس وزن هاي اختصاص داده شده به آن ها، در محيط GIS نقشه پايداري كالبدي مساكن دو منطقه مذكور به دست آمد. در منطقه دو طبقه با پايداري زياد بيشترين وسعت منطقه، 315 هكتار (يعني 71٪از مساحت مساكن منطقه) و پايداري بسيار زياد نيز تنها 1٪ از مساحت منطقه را به خود اختصاص داده است. در حالي كه طبقه با پايداري زياد و بسيار زياد در منطقه 4 تبريز تنها 3.48% و طبقه با پايداري نسبتا متوسط با وسعت 437هكتار68٪ از مساحت كل منطقه 4 را به خود اختصاص داده است. طبقه با پايداري كالبدي متوسط در منطقه2حدود 8٪(27 هكتار)و در منطقه 4اين طبقه حدود 27 درصد از مساحت منطقه را در برگرفته است. بنابراين مساكن منطقه 2 شهر تبريز از سطوح پايداري كالبدي بالاتري نسبت به منطقه 4 برخوردار است.

In today's cities, housing has a large part of urban utilities, as well as housing, which consumes a lot of energy and resources imported to cities. Hence, housing sustainability is an important step in achieving sustainable urban development. At the present study with a descriptive-analytic approach with the aim of evaluating the indicators of physical sustainability of housing in two regions 2 and 4 of Tabriz city, Using the Fuzzy AHP model in the GIS software, we evaluated each of the individual physical sustainability criteria. With the formation of the paired matrix, the weight of each criterion was obtained and then, by integrating the criteria based on the weights assigned to them, in the GIS map of the overall sustainability of the buildings in the two regions was achieved. In region 2, the high sustainability floor has the largest area of the region, which is 315 hectares (ie, %71 of the area of the region's housing). and the very sustainable floor has only %1 of the area in the region. While the floor with a high and very high sustainability, in Tabriz region4,was only %3.48, and the floor with moderate sustainability with an area of 437 hectares accounts for%68 of the total area of the 4th region. The class with moderate physical sustainability in region 2 has about %8(27 hectares) and in region 4, covers about %27 of the area. Therefore, the residential region of Tabriz 2nd region has higher levels of physical sustainability than region4