شناسايي جايگاه اشتغال بخش صنعت در آزاد سازي تجاري و هزينه ي صرف شده آموزش عالي

باتوجه به آنكه اشتغال يكي از مهمترين متغيرهاي كلان اقتصادي هر كشور بوده و عواملي همچون درجه باز بودن اقتصاد و ميزان سرمايه گذاري در منابع انساني جهت يادگيري مهارت ها بر متغير ذكر شده، تاثير دارد. در اين مقاله سعي شده تاثير هزينه ي مصرفي در آموزش عالي و آزاد سازي تجاري را بر اشتغال در بخش صنعت مورد سنجش قرار گرفت. براي رسيدن به اين هدف از داده هاي سري زماني 93-1358 استفاده و به كمك مدل خودتوصيح با وقفه هاي گسترده(ARDL) روابط كوتاه مدت و بلندمدت بين متغيرهاي نام برده، سنجيده شده است. پس از تاييد رابطه بلندمدت، نتايج حاكي از آن است بهره وري نيروي كار در بخش صنعت داراي تاثير منفي و متغيرهاي سرمايه گذاري در بخش صنعت، هزينه هاي صرف شده در آموزش عالي، نسبت ارزش افزوده بخش صنعت به توليد ناخالص داخلي و آزاد سازي تجاري داراي اثر مثبت مي باشند. ضريب جمله تصحيح خطا(ECM) بدست آمده در اين مدل، نشان مي دهد كه در هر دوره 88 درصد از عدم تعادل، تعديل شده و به سمت روند بلندمدت خود نزديك شده است. در اين راستا بهتر آن است، با درنظر گرفتن در حال توسعه بودن كشور ميزان سرمايه گذاري در دانشگاه را افزايش و سعي بر اجراي تجارت آزاد در سطح بين المللي نمود.