شناسايي عوامل موثر بر ارتباط دانشگاه و صنعت

از دهه 1970، جهان شاهد شتابگري در نوآوري هاي تكنولوژيك و سازماني است، دانش به دارايي استراتژيك و عامل اساسي رشد تبديل شده است. ارتباط دانشگاه و صنعت از سابقه طولاني بويژه در كشور هاي توسعه يافته برخوردار است. هدف از اين پژوهش شناسايي عوامل موثر بر ارتباط دانشگاه و صنعت در شركت هاي كوچك و متوسط شهر ايلام مي باشد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي-توسعه اي با رويكرد اكتشافي مي باشد. در روش تحقيق كيفي، جامعه آماري، كليه خبرگان و اساتيد متخصص در حوزه دانشگاه و صنعت و كساني كه نسبت به ارتباط دانشگاه و صنعت مطلع هستند مي باشند و با آنها مصاحبه بعمل آمد. از طريق مصاحبه هاي انفرادي با 30 نفر از خبرگان و اساتيد حوزه دانشگاه و صنعت و از طريق نمونه گيري هدفمند و با استفاده از روش گلوله برفي، مهمترين عوامل و مولفه هايي كه بر ارتباط صنعت و دانشگاه موثرند شناسايي شد. در پايان 27 عامل شناسايي و در چهار دسته طبقه بندي شد. با توجه به مصاحبه هاي انجام گرفته با مديران شركت هاي كوچك و متوسط واقع در شهرك صنعتي و اساتيد دانشگاه هاي شهر ايلام، هر دو جامعه، سطح اين ارتباط را بسيار پايين ذكر كردند و دليل اين امر را عوامل ذكر شده دانستند. با توجه به مصاحبه هاي انجام گرفته در مورد ارتباط بين دانشگاه و صنعت و دامنه وسيع اين مصاحبه ها با يك جمع كلي و با در نظر گرفتن تمامي اظهار نظر ها در نهايت 11 عامل براي بخش دانشگاه و براي بخش صنعت 16 عامل موثر با درصد بالايي اتفاق نظرات جمع آوري، شناسايي و دسته بندي شد.