مسئلۀ «بعضي» در منطق؛ دفاعي گرايسي از تفسير جانشيني از سور جزئي

The Problem of 'Something' in Logic; Gricean Defense of Substitutional Interpretation of Particular Quantifier

گرايس، مجادلات ميان منطق گزاره‌ها و زبان طبيعي را با كشيدن حصاري ميان حوزۀ هريك، پايان مي‌دهد. او منطق را به دلالت‌شناسي، و زبان طبيعي را به كاربردشناسي مشغول مي‌كند. مقالۀ پيش رو، با گسترش ايدۀ گرايس به منطق محمولات، مدعي است با تفسير جانشيني از سورها، ايدۀ گرايس در اين حوزه از منطقْ محقق و پارادوكس‌هاي اين حوزه مرتفع مي‌شود. براي اين منظور، با افزودن اصل پنجمي به چهارگانۀ گرايس، نشان داده شد كه چگونه در زبان طبيعي، مناسب‌بودن بيان‌هاي مسوّر به معاني ضمني اين بيان‌ها گره خورده است و ربطي به صدق و كذب منطقي آنها ندارد. اين يعني نگارنده با تمايز ميان معناي دلالتي سور و معناي كاربردي آن، جانب تفسير جانشيني را مي‌گيرد. نيز، از آن رو كه سور ارتباطي تنگاتنگ با نام‌هاي خاص دارد، با پيش‌چشم‌داشتن نام‌هايي كه نمي‌نامند، ادعاي خود را دربارۀ سورها به اين حوزه مي‌گسترانيم.

Grice puts an end to the disputes between propositional logic and natural language by fully enclosing their respective fields. He employs logic to semantics and natural language to pragmatics. This article claims that with the substitutional interpretation of quantifier, we are in a better position to extend Grice’s idea to cover the predicate logic as well and resolve paradoxes of this field. Strictly speaking, by adding a fifth principle to Grice’s fourfold, this article is aimed to demonstrate how appropriateness of quantified statements in natural language is tied to their implicatures and how it has nothing to do with their truth values. That is, by distinguishing between semantical meaning of quantifier and pragmatical meaning, the author inclines to substitutional interpretation. Likewise, because of the fact that a quantifier is closely related to the proper name, we extend our claim about quantifiers to the field of proper names by drawing on the names that do not name.