عنوان مقاله :
بررسي ميزان رضايتمندي كارورزان رشته ي پزشكي از كيفيت آموزش باليني در دوره ي طب اورژانس در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
Medical Students’Satisfaction about Quality of Education in Medial Emergency Ward in Isfahan University of Medical Sciences
پديد آورندگان :
معصومي، بابك دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي - گروه طب اورژانس , دستگيري، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي پزشكي
كليدواژه :
طب اورژانس , كارورز و ارزشيابي , كيفيت آموزش پزشكي
چكيده فارسي :
مقدمه: تعداد زيادي از بيماران مراجعه كننده به اورژانس وضعيت فوق العاده حساس و حياتي دارند و به همين دليل ارتقاي كيفيت آموزش در اورژانس، در وضعيت گروه مورد درمان نيز تاثير بسزايي دارد. دوره ي كارورزي، مرحله اي حساس است كه دانشجو از مرحله ي نظري وارد مرحله ي آموزش عملي شده، آماده ي به كار گيري مهارت هاي كسب شده در جامعه مي شود. ميزان توانمندي شغلي دانشجويان رشته ي پزشكي جهت عرضه ي خدمات بهداشتي- درماني بستگي به ميزان تحقق برنامه هاي آموزش و مداخلات در اين برنامه ها دارد و اين امر به كمك ارزشيابي انجام مي شود؛ ارزشيابي آموزش در كليه ي مراكز آموزش دنيا، هم اكنون بخشي جدايي ناپذير از آموزش است. طب اورژانس به دلايلي همچون حجم بالاي بيماران مراجعه كننده، بد حال بودن و بحراني بودن وضعيت بسياري از اين بيماران و تنوع شكايات بيماران مراجعه كننده نياز به توجه ويژه اي در امر آموزش دارد. با در نظر گرفتن استقرار گروه طب اورژانس در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان از دو سال قبل و اجباري شدن دوره ي طب اورژانس جهت كارورزان، اين دانشگاه، مطالعه جهت ارزيابي كيفيت آموزش ارائه شده به كارورزان در بخش اورژانس طرح ريزي شده است.
روش ها: اين مطالعه ي توصيفي تحليلي در سال 1389 در مركز آموزشي درماني الزهراي (س) اصفهان به انجام رسيد. جامعه ي مورد مطالعه كارورزان پزشكي بودند كه در دوره طب اورژانس حضور داشتند. كليه ي كارورزها در انتهاي دوره ي مورد نظرسنجي قرار گرفتند. در انتهاي دوره فرم رضايت سنجي كه توسط پژوهشگر تنظيم شده، با مشورت استادان اعتبار آن تاييد شده بود به كارورزان داده شد و نظر آن ها نسبت به كيفيت آموزش باليني در طب اورژانس سنجيده شد. مقياس پرسش نامه مقياس ليكرت داراي 5 طيف از بسيار مطلوب تا بسيار نامطلوب بود. پرسش نامه توسط كارورزان تكميل شد و داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون هاي Student-t و 2χ تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: به منظور بررسي كيفيت آموزش در بخش اورژانس 33 سوال مطرح شده بود. ميانگين امتياز ارزشيابي بخش اورژانس 12/5 ± 125/1انس در مقايسه با وضعيت مطلوب 75/8 درصد به دست آمد. حداقل و حداكثر امتياز داده شده توسط دانشجويان به ترتيب 94 و 153 بود. همچنين، ميانه ي امتياز ارزشيابي 126 و صدك هاي 25 و 75 به ترتيب 117 و 132 بود. طبق نتايج به دست آمده هيچ كدام از دانشجويان، كيفيت آموزش در اين بخش را بسيار بد و يا بد ندانستند و به نظر 96 درصد از دانشجويان، كيفيت آموزش در اين بخش در حد متوسط و به نظر 4 درصد در حد مطلوب بود.
نتيجه گيري: ضمن توجه به اين مطلب كه كيفيت آموزش در بخش اورژانس از وضعيت مناسبي برخوردار است ولي با توجه به نوپا بودن اين بخش، براي رسيدن به وضعيت كاملاً مطلوب و مطابق استانداردهاي كشوري و جهاني لازم است تمهيدات لازم در خصوص رفع نواقص موجود، به ويژه نقايص تجهيزاتي اقدام مقتضي معمول داشت.
چكيده لاتين :
Background: Large number of patients and their critical situation with a variety of complaints
in emergency departments need special attention in training medical students in these sectors.
Considering the deployment of Emergency Medicine depatment at the Isfahan University of
Medical Sciences since two years ago becoming mandatory period for medicine interns, this
study was designed to evaluate the quality of education provided to interns in the emergency
department.
Methods: This cross-sectional study was carried out in 2010 in Alzahra hospital (SA) in
Isfahan. All of medical interns were studied in the emergency medicine department were
enrolled in this study at the end of their emergency medicine course. Quality of clinical
training in emergency medicine was measured by a satisfaction questionnaire that was
validated in consultation with the faculty member. The questionnaire scaling was Likert Scale
with five scales range from the very favorable to very unfavorable. Questionnaires were
completed by interns and the data was analyzed by SPSS software and ANOVA test.
Finding: The mean scale of evaluation was 135.1 ± 12.5 (out of 165 maximum scales);
educational quality in emergency ward was 75.8%. The minimum and maximum scales were
94 and 153 respectively.
Conclusion: Although the quality of education in the emergency department has a good
situation, but to reach an 100% favorable condition and national and international standards is
necessary to fix the defects, especially defects of equipment.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان