تخصص گريي هوشمندانه و نقش هاي دانشگاه ها در اكوسيستم نوآوري در تحول به سمت پايداري

جهاني شدن و ظهور اقتصاددانش، در تعريف مجدد و توسعه نقش دانشگاه ها، سهم عمده اي درجامعه داشته است. فعاليت هاي دانشگاه ها همراه باآموزش (ماموريت اول) ، و پژوهش (ماموريت دوم) ، درحال گذر از مفهوم ماموريت سوم به ماموريت چهارم جهت شناسايي تعاملات بين دانشگاه ها با جامعه و خلق مشترك براي پايداري است. دانشگاه ها دراين گذر همواره درتحول از دانشگاه كارآفرين به دانشگاه تحولي بوده اند. توانمندسازهاي عمده نوآوري (خلق مشترك واستخراج دانش،جستجوي فرصت و ظرفيت سازي) ، اصول اساسي مارپيچ سه و چهارجانبه و نقشي كه دانشگاه ها از راه ماموريت سوم و چهارم درجهت توسعه ظرفيت ها و حمايت از تغيير مفهوم نوآوري ازطريق رويكرد راهبرد تخصص گرايي هوشمندانه دارند، موردبررسي قرارگرفته است. در اين جستار مطالعاتي كه به نقش هاي دانشگاه ها در رويكرد تخصص گرايي هوشمندانه پرداخته شده را موردبررسي قرار داده است. همچنين از منظرسياست نوآوري و اشاراتي درمورد مسايل و روندها بخصوص در كشورهاي درحال توسعه پرداخته شده است.