واكاوي نقش اخلاق حرفه اي در حكمراني دانشگاهي

امروزه معيارها و مطالبات آحاد اجتماع نسبت به دانشگاه ها تغيير كرده و آنها را براي تبديل وضعيت خود، تحت فشار قرار داده است. حكمراني مطلوب دانشگاهي با يكپارچگي و جامعيت انواع حكمراني و همچنين رعايت ضوابط اخلاق حرفه اي در تمامي زيرسيتسم هاي دانشگاه مي تواند به كسب موفقيت راهبري نهاد دانشگاه منجر شود. هدف مطالعه پيش رو، تعيين جايگاه اخلاق حرفه اي در حكمراني دانشگاهي است. در اين نوشتار سعي شد با استفاده از روش توصيفي تحليلي با اتكائ به نتايج پژوهش هاي قبلي و اسناد علمي و همچنين بررسي و مطالعه همه جانبه پرداخته شود تا اهميت جايگاه اخلاق حرفه اي بيش از پيش در اداره و حكمراني دانشگاه تبيين شود. در ادامه: پس از مطالعه كتب و منابع و اسناد علمي و مدارك موجود به جمع آوري، گزينش، تلخيص و دسته بندي مطالب اقدام شده است. سپس مطالب در جهت دست يابي به پرسش هاي پژوهش سامان دهي شده است. ابزار پژوهش نيز شامل فيش برداري بوده و داده هاي حاصل نيز در راستاي هدف و سوال هاي پژوهش با استفاده از مدارك جمع آوري شده طبقه بندي و تحليل شد. در راستا پس از مطالعه وسيع منابع، راهكارهاي براي اهميت و ارتقاي نقش اخلاق در حكمراني ارائه شده است. در پايان لازم به ذكر است چون اداره دانشگاه ها به عنوان نهادي فرهنگي و اخلاقي، نيازمند سياست گذاري و تصميم سازي و همچنين برنامه ريزي هاي مختص به بستر [1] هاي خود مي باشد، لذا بايد اين تصميم و برنامه ها مبتني بر اصول و ارزشهاي اخلاقي اتخاذ شوند تا بتواند در راهبري دانشگاه مثمر ثمرتر باشد و همچنين مورد تائيد اعضاي جمهوري متخصصين باشد تا مسوليت پذيري و پاسخگويي دروني و بيروني را هم تضمين كند.