عنوان مقاله :
بررسي و نقد نسبت‌هاي محمدرضا حكيمي به فيلسوفان
كليدواژه :
محمدرضا حكيمي , فلسفه , عرفان , مكتب تفكيك
چكيده فارسي :
استاد محمدرضا حكيمي با بهره‌گيري از بخش‌هايي از آراي بزرگان حكمت اسلامي، كوشيده است مقاصد مكتب تفكيك را از زبان خود اين فيلسوفان بازگو كند و حكمت را از زبان خود حكيمان بي‌مقدار جلوه دهد. ايشان با گزينش بخش‌هايي از سخنان شيخ الرئيس، محقق طوسي، صدر المتألهين، علامه طباطبايي و امام خميني و نيز با چشم‌پوشي از سيرۀ علمي و عملي اين بزرگان، به طور غير‌مستقيم آنها را به تناقض در رفتار و گفتار متهم كرده و فلسفه (و عرفان) را از ديد اين فيلسوفان نامدار بي‌ارزش جلوه داده است. در اين مقاله تلاش كرده‌ايم با نشان‌دادن پاره‌اي از اشكال‌ها در گفته‌ها و نوشته‌هاي ايشان، اولاً، نادرستي اتهام تقابل فلسفه و فيلسوف (يا عرفان و عارف) با معارف اهل بيت (ع) را نشان دهيم؛ ثانياً، اندك‌عبارت‌هايي را كه استاد حكيمي از ميان ده‌ها كتاب فلسفي گلچين كرده و آنها را شاهدي بر بي‌اعتباري فلسفه (و عرفان) قرار داده است ارزيابي كنيم و با ذكر قرينه‌هاي مختلف از آراي خود فيلسوفان و نيز با درنظرگرفتن سيره علمي و سلوك عملي ايشان، معناي صحيح عبارت‌هاي مزبور را نشان دهيم.
