بررسي و نقد نظريه زبان رويايي قرآن

An Investigation and Criticism of the Theory of Qur'an's Dreamy

اين پژوهش نظريه «زبان رويايي قرآن» را بررسي و نقد كرده است. پيش از هر چيز عناصر اصلي و مباني نظريه مذكور و نيز ادله آن را به روشني و اختصار تبيين نموده، آنگاه به بررسي، نقد و بيان تهافت ها و اشكالات آن همت گماشته است. ديدگاه مذكور با اتخاذ مبناهايي چون تاثيرپذيري قرآن از فرهنگ عصر نزول- و به عبارت ديگر زبان قوم- و طرح ادلهاي مانند منقولات و ماثورات تاريخي، ساختار و متن قرآن و وجود تناقض در آيات، كوشيده است زبان قرآن را «زبان رويا» و فهم آن را نيازمند تعبير و خوابگزاري معرفي نمايد. از واكاوي آن مباني و بررسي اين ادله به دست مي آيد كه انديشه «زبان رويا» رويايي بيش نيست و قرآن هرگز زبان خواب را بر نميتابد. تحقيق حاضر بر شيوه تحليلي توصيفي و استفاده از منابع مكتوب سامان يافته است.

This writing will investigate and criticize the theory of Qur'an's dreamy language. The main parameters and the bases of this theory and its reasons are first clearly and briefly explained and then it is investigated, criticized and its flaws and problems are explained. Choosing bases such are affectability of Qur'an from the culture of the time of Qur'an's descent – or in other words the language of that nation - and posing reasons such as historical narrations, the structure and the text of the Holy Qur'an and the existence of some contradictions in the Holy Qur'an, this theory has tried to introduce Qur'an's language as the language of dreams and associate its understanding with the knowledge of dream interpretation. Investigating those bases and these reasons shows that the idea of language of dreams is not more than a dream and that the language of the Holy Qur'an cannot be the language of dreams. The present research uses the method of descriptive analysis and uses written sources.