چكيده فارسي :
خصوصيات زبان هر شاعر و نويسنده‌اي با تأمل و تفكر در آثارش آشكار مي‌شود. اين ويژگي‌ها و اصول بنا بر تكرار آن در آثار هنرمند نمود مي‌يابد و مخاطب را به سوي خصوصيات مشتركي در اثر رهنمون مي‌شود كه مي‌توان از آن به عنوان ويژگي زباني شاعر و نويسنده ياد كرد. شايد بتوان گفت كه يكي از دلايل اقبال به قصايد سعدي ويژگي‌هاي نهفته در زبان وي باشد. در قصايد سعدي مي‌توان همان رواني، ظرافت و نغزي و لطافت زبان غزل‌هاي سعدي را جستجو نمود. اين سبك بياني خاص او در همه آثارش با همين ويژگي‌ها تجلّي يافته است. اگر چه برخي از قصيده‌سرايان پيش و پس از سعدي، با زباني فاخر و ظرافت و رواني، شعر سروده‌اند، اما رسايي و بلاغت زبان سعدي را نيافته‌اند. در اين مقاله كوشيده شده تا با توجه به اين نكات، به ويژگي زبان سعدي در قصايد پرداخته شود.
چكيده لاتين :
The characteristics of the language of each poet or writer can become evident by in depth contemplation. These features and principles are shown in their repetition in his works and that is the factor that leads the reader to the idiosyncrasies of the writer or poet. Perhaps one of the reasons of the importance of Sa'di’s odes is the idiosyncrasies' the lie in language. One can find the same subtlety and elegance of lyrics in the language he sues in his Odes. This particular expression of his style is reflected in all of his works. Although several poets, before and after Sa'di, have also used the same finesse and elegance in their Odes, but they have not attained his fluency and eloquence. The paper intends to discuss these special features used in Sa'di’s Odes.
