سعدي، بورژواي حكيم و خردمند

Sa'di the Bourgeois Philosopher & Intellectual

سعدي بزرگ‌ترين اخلاق‌گراي ايراني است. او در جهان حكمت و اخلاق، بزرگ‌ترين مقام معنوي را كسب كرده است. زبان فصيح و متعالي سعدي بر لب‌هاي هر گويندۀ فارسي جريان دارد. او نيز يكي از شاعران شرقي است كه از دورترين ايام در ميان اروپاييان شناخته شده است. اخلاق‌مندي سعدي در نهايت به عشق عميقي بدل مي‌شود و در كمتر شاعري از شعراي فارسي زبان، اين‌همه عشق انساني و همدردي اجتماعي، همراه با شور و حرارت ديده مي‌شود. نمونه‌هاي اين عشق و انسان‌دوستي والاي سعدي را در بسي از حكايات گلستان و بوستان مي‌بينيم. در اين مقاله كوشيده شده تا ضمن بررسي زندگينامه سعدي، بدين مهم پرداخته شود.

Sa'di is the highest ethical minded Iranian. In the world of philosophy and intellect, he has gained the highest spiritual rank. His eloquent poetry is read by every Farsi speaking scholar. He is also one of the few Iranian Poets who has been known by the Westerners from very early times. His dependence to ethics leads to a deep love which can rarely be found in any other Farsi speaking poet. His philanthropy and humanities can be seen in many of the stories of Boostan and Golestan. This article, besides a look into his life, is going to demonstrate the above traits in Sa'di’s writings.