تجدد گرايي در شهر و رابطه ي آن با اخلاق نوع دوستانه با شهروندان؛ مطالعه ي موردي: جوانان 20 تا 35 ساله ي مشهد

در ميان تغييراتي كه اين روزها در جريان است، اهميت هيچكدام به اندازه ي اتفاقاتي نيست كه در شيوه ي زندگي شهري و نظام اخلاقي آن افتاده است. توسعه در شهرها آثار متنوعي بر ويژگي هاي اخلاقي داشته است. هدف از اين تحقيق بررسي آثار گرايش به تجدد بر نوع دوستي شهروندان با يكديگر در شهر مشهد است تا بر اين اساس شيوه ي تعامل شهروندان تحت تاثير مدرنيسم در شهر بررسي شود اين پژوهش با ارائه ي رويكردي جديد در توصيف نظام اخلاقي شهروندي، به آثار مولفه هاي تجددگرايي بر رفتار نوعدوستانه، ميزان تحمل و تساهل با همسايگان بر اساس ويژگيهاي قومي و همچنين عضويت و فعاليت در گروههاي انسان دوستانه پرداخته است. در اين پژوهش يافته هاي تحقيق به روش پيمايش و ابزار پرسشنامه به دست آمده است، حجم نمونه 273 نفر از بين جوانان 20 تا 35 سال شهر مشهد است. يافته ها نشان مي دهد حداكثر 13% جامعه ي مورد بررسي گرايش زيادي به تجدد دارند. در مجموع وضعيت اخلاقي دچار ضعف هاي جدي در نوع دوستي است به طوري كه تنها 2% از جامعه ي مورد بررسي فعاليت جدي اي در سازمانها و نهاد هاي انسان دوستانه دارند؛ همچنين تساهل و تحمل كمي نسبت به ساير اقوام مختلف به عنوان همسايه در شهر مشهد وجود دارد به طوري كه نمره ي كمتر از 2 به سه گروه افغان ها، عرب ها و بلوچ ها نشان مي دهد كه جامعه ي مورد بررسي از نظر نوع دوستي حتي تحمل برخي از اقوام را به عنوان همسايه ندارد. از سوي ديگر تئوري مدرنيته ي بومي بهتر مي تواند وضعيت اخلاق شهروندان جوان جامعه ي مورد بررسي را توضيح دهد.