بررسي پيوند بين اقتصاد كلاسيك و نئوكلاسيك

Study of the Link between Classical and Neo-Classical Economics

از دهۀ 1890 ميلادي، علم اقتصاد با عنوان نئوكلاسيك ياد شده است. به‌طور دقيقتر، اقتصاد سياسي كلاسيك به اقتصاد نئوكلاسيك تغيير نام داده است. ابداع اصطلاح نئوكلاسيك در سير تاريخ انديشۀ اقتصادي كاربرد وسيعي را ايجاد كرده است و افراد متعددي چنين اصطلاحي را به كار بردهاند. از آن‌جايي كه مارشال در تعيين يا اثبات پيوستگي ميان اقتصاد نهاييگرايي با اقتصاد سياسي كلاسيك نسبت به ديگر بنيان گذاران مشتاقتر بود، او در پس ريشۀ اصطلاح نئوكلاسيك قرار دارد. مارشال درصدد بود نوعي پيوند و پيوستگي را ميان اقتصاد نهايي گرايي و كلاسيك نشان دهد. بالاتر از آن، مارشال در تلاش بود كه نشان دهد اقتصاد نئوكلاسيك تداوم اقتصاد سياسي كلاسيك است. در اين مقاله با استفاده از مستندات كتابخانه اي و روش تحليلي ـ توصيفي نشان خواهيم داد چنين انتسابي (نئوكلاسيك) به مفهوم پيوستگي ميان اقتصاد كلاسيك و نهايي گرايي و به معناي ادامۀ راه كلاسيك، صحيح نيست. از همين رو، با رجوع به نظريات ارزش و توزيع، عدم پيوستگي بين نظريات ارزش و توزيع كلاسيك، نهاييگرايي و مارشال را نشان خواهيم داد. همچنين، با اشاره به ديگر وجوه متمايز كلاسيك ها و نئوكلاسيك ها، بر نادرستبودن چنين انتسابي تأكيد خواهيم كرد.

Since 1890, the science of economics is expressed as neo-classical. To be more accurate, the classical political economy is changed to neo-classical economy. The term “neo-classical economics” has been widely used ever since by numerous economists. As Marshall was more enthusiastic than other founders in determining or proving the connection between Marginalism and classical political economy, he is the one behind the coinage of the term neo-classical. Marshal sought to show a connection between marginalist and classical economy. Above all, he wanted to show that neo-classical economy is the continuation of the classical political economy. Using library sources and analytical-descriptive method, this paper attempts to show that is it not correct to attribute the neo-classical economics to the concept of connection between classical and marginalist economics or consider it as continuation of the classical economics. Thus, we show the discontinuity between the classical, marginalist, and Marshall’s theories of value and distribution by referring to theories of value and distribution. Also, such wrong attribution is emphasized by referring to other distinctive features of classical and neo-classical economics.