بررسي عوامل موثر در بقاي كلي بيماران پس از رزكسيون متاستازهاي ريوي ناشي از سرطان كولوركتال

Prognostic Factor and Survival of Patients with Colorectal Cancer after Resection of Pulmonary Metastases

ميزان بقاي 5 ساله بيماراني كه تحت عمل جراحي رزكسيون متاستازهاي ريوي ناشي از سرطان كولوركتال قرار گرفته اند، متغير گزارش شده است. هم اكنون، راهنمايي استانداردي براي انتخاب بيماران مبتلا به متاستازهاي ريه جهت انجام رزكسيون وجود ندارد. اين مطالعه با هدف مشخص كردن عوامل تعيين كننده پيش آگهي ميزان بقاي كلي بيماران پس از رزكسيون متاستازهاي ريه در سرطان كولوركتال انجام شد. روش ها: اين مطالعه مقطعي توصيفي- تحليلي بر روي كليه بيماراني كه يك دوره ده ساله در بيمارستان الزهرا (س) اصفهان تحت رزكسيون متاستازهاي ريه ناشي از سرطان كولوركتال قرار گرفته بودند، انجام شد.اطلاعات مربوط به سن، جنس، تعداد متاستاز ريوي، نوع عمل متاستازكتومي، محل عمل جراحي، درگيري غدد لنفاوي و محل آن، اندازه متاستازها حين عمل، مرگ و مير ناشي از جراحي، ميزان بقا، سابقه متاستازكتومي كبدي پيشين ناشي از متاستاز، يافته هاي آسيب شناختي سرطان كولوركتال و فاصله زماني مرگ تا عمل جراحي در يك چك ليست با مراجعه به پرونده هاي بيماران، تماس تلفني و بررسي سوابق آزمايشگاهي و پاتولوژي آن ها جمع آوري شد. جهت آناليز اطلاعات از روش كاپلان- ماير و آزمون رﺗﺒﻪﻟﮕﺎرﻳﺘﻤﻲ استفاده شد. يافته ها: در اين مطالعه، 26بيمار با ميانگين سني آن ها 56.00±15.26 سال بررسي شدند. 53.8 درصد بيماران مرد و بقيه زن بودند. تعداد متاستازها بين دو و سه عدد بود. هيچ مورد مرگ ناشي از جراحي (در عرض 30 روز پس از عمل) پيش نيامد. پس از رزكسيون متاستاز ريوي، ميزان بقاي يك ساله بيماران 48 درصد درصد بود و بقاي سه سال و بيشتر در بيماران ما وجود نداشت (حداكثر 900 روز). سابقه هپاتكتومي پيشين به دليل وجود متاستازهاي كبدي و يافته هاي آسيب شناختي سرطان كولوركتال اوليه، تاثيري روي ميزان بقاي بيماران نداشت. از بين عوامل مربوط به متاستاز ريوي، تنها وجود متاستازهاي متعدد با كاهش بقاي بيماران ارتباط معني دار داشت (P=0.049). نتيجه گيري: بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال با متاستازهاي قابل رزكسيون ريوي، از ميزان بقاي به نسبت بالايي برخوردارند، ولي بيماراني كه داراي تعداد بيشتري متاستاز هستند، ميزان بقاي يك ساله كمتري دارند.

Background: 5-year survival rate of patients undergoing surgical resection of pulmonary metastases from colorectal cancer have been reported variable. Nowadays, there is not a standard guide for selecting patients for lung metastases resection. This study aimed to identify prognostic factors determining overall survival rate of patients after resection of lung metastases in colorectal cancer. Methods: In this cross-sectional study, all the patients underwent resection of lung metastases resulting from colorectal cancer in Alzahra hospital, Isfahan in a ten year period were assessed. Information about age, sex, number of pulmonary metastases, type of metastatectomy, location of surgery, lymph node involvement and its location, size of metastases during surgery, postoperative mortality, survival, history of previous induced liver metastatectomy, pathological findings, and interval of surgery to death were gathered by a checklist referring to the patient records, telephone records, and laboratory and pathological records. The data were analyzed by Kaplan-Meier and Log-rank tests. Findings: In this study, 26 patients with a mean age of 56.00 ± 15.26 years were enrolled. 53.8 percent were men and the rest were women. Number of metastases was between two and three. No deaths due to surgery (within 30 days after surgery) occured. After resection of pulmonary metastases, one-year patient survival rate was 48 percent percent; three-year survival was not obsereved in our patients (maximum 900 days). History of hepatectomy because of previous liver metastases and pathologic findings of primary colorectal cancer had no effect on survival rate. Among the factors related to lung metastasis, only the existence of multiple metastases was related significantly with reduction of survival rate (P = 0.049). Conclusion: Colorectal cancer patients with resectionable pulmonary metastasis can be of relatively high survival rate; but one-year survival rate is lower in patients with more metastases.