بررسي و تطبيق كهن الگوي آنيما در شعربدر شاكر سيّاب و قيصر امين پور

A Comparative Study of Anima Archetype in Badr Shakir al- Sayyab’s and Qeysar Aminpour's Poetry

براساس نظريات روانشناس سوييسي، كارل گوستاو يونگ، ضمير ناخودآگاه جمعي، ميراثي است بازمانده از دوره هاي نخستين نياكان بشر كه در ذهن هر انساني وجود دارد. در اين ناخودآگاه جمعي، تصاوير ازلي و مفاهيم مشترك جهاني وجود دارند كه يونگ، آنها را كهن الگو مي نامد.مهم ترين كهن الگوها از نظر او، سايه، نقاب، آنيما و آنيموس هستند. آنيما شايد مهمترين اين كهن الگوها باشد كه به شخصيت زن پنهان در وجود هر مردي اطلاق ميشود. اين كهن الگو، در تمامي آثار ادبي جهان مشاهده مي شود وشاعران و نويسندگان، آثار ادبي خود را با الهام گرفتن از آن غنا بخشيده اند. بدر شاكر السيّاب و قيصر امين پور نيز از شاعراني هستند كه با الهام گرفتن از اين كهن الگو، احوال دروني خود را آشكار نموده اند. در پژوهش حاضر، به بررسي و تطبيق اين كهن الگو در شعر اين دو شاعر، با رويكرد تطبيقي مكتب آمريكايي پرداخته ميشود. نتايج اين پژوهش، نشان ميدهد كه حضور آنيما، يكي از مهمترين تكيه گاههاي عاطفي اين دو شاعر بوده ا ست كه با توجه به شرايط متفاوت فرهنگي و جغرافيايي شان، به گونه هاي متفاوتي در اشعار آنها ظهور يافته است

According to Carl Gustav Jung, a Swiss psychologist, the collective unconscious is a heritage left by early generations of human ancestors, which is present within the minds of every individual. In this collective unconscious, there are some eternal images and common universal concepts, called ''archetype'' by Jung. He considers the main archetypes as shadow, mask, anima, and animus, the most important of which is probably anima, referring to the feminine inner personality in the unconscious of a man. This archetype is observable in all literary works of the world, and it has been an inspiration for poets and writers to enrich their works. Badr Shakir al-Sayyab and Qeysar Aminpour are among those poets who have revealed their inner feelings being inspired by this archetype. This article aims at studying and comparing this archetype in their poetry using the comparative approach of the American school. The findings of this study reveal that the presence of anima is one of the most important emotional bases for the two poets, which has appeared in different forms based on the different cultural and geographical conditions they lived in.