"بازگشت به خانه": مطالعه كيفي خوداشتغالي و كنش كارآفرينانه زنان فارغ‌التحصيل دانشگاهي

"Coming back to house", female self-employment and entrepreneurial acts in handicraft brands: A Qualitative Analysis

مقاله‌ حاضر در پي مطالعه كيفي ابعاد و ويژگي‌هاي جامعه‌شناختي كنش كارآفرينانه زنان خالق برندهاي صنايع‌دستي است. در اين مقاله در پي پاسخ به اين سؤال كلي هستيم كه زنان در حوزه برندهاي صنايع‌دستي چگونه كنش كارآفرينانه انجام مي‌دهند و اين كنش چه ابعاد و ويژگي‌هايي دارد؟ بنا بر فهم متعارف، كارآفريني و خوداشتغالي زنان، پاسخي به محدوديت‌هاي بازار كار رسمي و يا خروج از انزواي حوزه خصوصي تلقي مي‌شود و بهترين انتخاب براي ايجاد توازن ميان نقش‌هاي سنتي و نقش‌هاي مدرن است. بر اساس اين فهم متعارف، زنان به دليل اين كه نتوانسته‌اند در بازارهاي كار رسمي و بخش اشتغال رسمي ورود پيدا كنند به بخش‌هاي غيررسمي و بازارهاي اشتغال خانگي روي آورده‌اند. همچنين در اين ديدگاه زنان به عنوان افرادي در نظر گرفته مي‌شوند كه از حيث اقتصادي وابسته‌اند و تنها براي تأمين مخارج زندگي يا كسب درآمد بيشتر كار مي‌كنند. اگرچه نويسندگان اين مقاله منكر فهم متعارف نيستند اما نتايج مطالعه كيفي حاضر كه حاصل مصاحبه‌هاي عميق نيمه ساختاريافته با 40 زن كارآفرين برندساز در حوزه‌ صنايع‌دستي است، نشان مي‌دهند كه روايت زنان حاوي مفاهيم مهم ديگري است. مصاحبه‌شوندگان بازار كار رسمي را دستوري، انعطاف‌ناپذير، يكنواخت و مطيع‌ساز مي‌دانند. مصاحبه‌هاي عميق نشان مي‌دهد كه زنان كارآفرين برندساز كساني نيستند كه نتوانسته‌اند در بازار كار رسمي جذب شوند، بلكه آنها به دليل محدوديت‌هاي بخش رسمي در پي فراتر رفتن از ساختارهاي موجود و قدم گذاشتن در مسيري خلاقانه و نو هستند. روايت‌ها نشان مي دهد كه اين زنان خوداشتغالي را از روي استيصال و يا فرار انتخاب نكرده‌اند بلكه آگاهانه و خودخواسته استقلال مالي، خلاقيت، رجحان وظيفه محوري بر دستور محوري و انعطاف‌پذيري را انتخاب كرده‌اند.

The present paper seeks to study the qualitative aspects of the sociological dimensions and characteristics of the entrepreneurial action of women who are the creator of the handicrafts brands. In this article, we seek to answer the general question of how female do entrepreneurial acts in the field of handicraft brands, and what are their dimensions and characteristics? According to the conventional understanding, women entrepreneurship is considered to be an answer to the limits of the formal labor market or to the exclusion of private secrecy and is considered the best choice to strike a balance between traditional roles and modern roles. Based on this conventional understanding, women have turned to informal sectors and home-based job markets because they have not been able to enter the formal job market and the formal employment sector. In this perspective, women are considered to be people who are economically dependent and only work for living expenses or earning more money. Although the authors of this article generally do not confront with the aforementioned understanding, however, comprehensive interviews with 40 women entrepreneurs in the field of handicrafts shows that their narratives include other important concepts. Women consider the formal labor market to be glamorous, inflexible, uniform, and submissive. Theses interviews show that women are not the ones who have not been able to work at official market, but they are seeking to go beyond the existing formal structures and stepping into a new and innovative way.